(Toplumsal İlişkiler 459)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ اِنّٖٓي اَرٰى فِي الْمَنَامِ اَنّٖٓي اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰىؕ قَالَ يَٓا اَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُؗ سَتَجِدُنٖٓي اِنْ شَٓاءَ اللّٰهُ مِنَ الصَّابِرٖينَ
‘‘İlâhî müjde gerçekleşti ve İbrahim’in ikinci hanımı Hâcer’den bir çocuğu dünyaya geldi. İbrahim, bir süre sonra Allah’ın emriyle eşi ve çocuğunu Mekke’ye yerleştirdi. Yıllar sonra İsmail, İbrahim’in yanında yürüyüp koşacak ve denileni anlayıp uygulayacak çağa ulaşınca, babası onu karşısına aldı ve “Sevgili yavrum!” dedi, “Ben, üç gecedir üst üste rüyamda seni kurban ettiğimi görüyorum. Sen de bilirsin ki, Peygamberlerin rüyası Allah’tan gelen açık bir emirdir ve mutlaka yerine getirilmesi gerekir. Bir düşün, sen ne dersin buna?” İsmail hiç tereddüt etmeden, “Sana Allah tarafından emredilen neyse onu yap, babacığım! Benim için endişelenme. Göreceksin, Allah’ın izniyle buna sabredeceğim!” dedi.’’ (Saffat/ 102)
Kur’an’da anlatılan Hz. İbrahim ile oğlu İsmail’in hikayesi ne hoştur. Ne güzel samimiyettir, ne kadar candanlıktır, ne doğru dürüsttürler baba ile oğul! Ne güzel (Halil) Allah dostudurlar onlar öyle! Allah’ın rızasını hoşnutluğunu kazanmak için ne olağanüstü çabadır onlarınki öyle! Biri ta yaşı ilerlemiş bir zaman diliminde evlat sahibi olmuş onu da Allah’a kurban ediyor, diğeri ise daha çocuk, en sevdiği canını Allah için kurban ediyor. Şu kurbiyete (Allah’a yakınlaşmaya) bir bakar mısınız? Üstelik şeytanın tüm kışkırtmalarına rağmen baba ve oğul müthiş bir direnç gösteriyor. Şeytanı baba da oğul da ayrı ayrı taşlıyorlar. Özgür iradelerini şeytana satmıyorlar. İşte bayram bu dostlar bayram bu… Yani Allah’a tam bir teslimiyet. Şeksiz, şüphesiz vıdı vıdı etmeden bağlılık.
Hz. Mevlana boşuna demiyor ‘‘senin aşkına kurban olduğum gün benim bayramımdır’’ diye. Et yediğim gün demiyor, mangal yaptığım gün demiyor, şu kadar et çıktı demiyor, ya ne diyor? Sana kurban olduğum zaman işte bayram o gündür diyor. Yani Hz. İbrahim ve oğlu İsmail’in o muhteşem ritüeli sergilendikleri tüm samimiyetlerini ve candan oluşlarını ortaya koydukları gün.
Peki Kuran’ın Saffat suresinde geçen ifadesiyle ödülleri ne oluyor?
﴾104﴿
“Ey İbrâhim!” diye ona seslendik;
﴾105﴿
“Tamam, rüyanı gerçekleştirmiş oldun.” İşte iyileri biz böyle ödüllendiririz.
﴾106﴿
Bu, kesinlikle apaçık bir imtihandı.
﴾107﴿
Biz, (oğlunun canına) bedel olarak ona iri bir kurbanlık verdik.
﴾108-109﴿
Onun hakkında, “İbrâhim’e selâm olsun!” ifadesini sonradan gelen nesiller arasında devam ettirdik.
﴾110﴿
Evet, iyileri işte böyle ödüllendiririz.
﴾111﴿
Çünkü o, bizim mümin kullarımızdandı,
Şemsettin ÖZKAN
15.09.2021 KONYAALTI
KAYNAKLAR
1=kuran.diyanet.gov.tr
2=kuranmeali.com