(Toplumsal İlişkiler 902)
وَمَا هٰذِهِ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَٓا اِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌؕ وَاِنَّ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُۘ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
“İnsanlar dünya hayatının eğlence ve oyundan ibaret sanıyorlar! Hayır! Dünya hayatı ahiret hayatına hazırlıktır. Kısa bir zaman içinde gelip geçicidir. Ahiret hayatına gelince, işte gerçek hayat odur. Keşke bilselerdi!” (Ankebut/64)
Dünya dediğimiz şey nedir ki değerli dostlar? Sonsuzluk içinde, küçücük bir parantez açmak değil midir? Bulunduğunuz noktadan uzaya doğru uzaklaşıp gitseniz, dünya küçücük bir nokta olarak kalacaktır. İnsan olarak bizlerse nokta olarak bile gözükmeyeceğiz koskoca evrenin içinde. O halde insandaki bu tafralı tavırlar da neyin necisi?
Hz. Mevlana; “ne ev sahibiyim bu yerde ne de kiracı… Sadece bir ömürlük misafirim ben. Yüreğimiz kıymet bilene emanet, gerisi sadece Hakk’a teslimiyet” derken de anlatmak istediği; “dünyada bulunmuyoruz, buradan geçip gidiyoruz.”
Bu dünyada insanın kendini hancı gibi değil de yolcu gibi hissetmesi çok ama çok önemlidir. Eğer hancı gibi davranırsa bulunduğu yere sahiplenmeye kalkacaktır. Halbuki orası onun değildir. Ama o kendinin olduğunu vehabına kapılarak aynı zamanda kendini de kandırmaktadır.
Hz. Mevlana “ne ev sahiyim, ne de kiracıyım” derken, bu dünyanın hiçbir kıymeti harbiyesinin olmadığını anlatır ve ona zerre iltifat etmediğini söyler. Şu kısacık ömrümüzde gönül alıp gönül vermenin dışında, ele avuca alınacak bir şeyin olmadığı, gerçek özgürlüklere de Hakk’a tutsak olmakla ulaşılabileceğini ifade eder.
Şemsettin ÖZKAN
14.12.2022 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com