(Toplumsal İlişkiler 1250)
وَالَّذٖينَ تَبَوَّؤُ الدَّارَ وَالْاٖيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ اِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فٖي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّٓا اُو۫تُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلٰٓى اَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌؕ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهٖ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَۚ
“Daha önceden Medine’yi yurt edinmiş ve gönüllerine imanı yerleştirmiş olan kimseler, kendilerine göç edip gelenleri severler ve onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık hissetmezler. Kendileri zaruret içinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerdir.” (Haşr/9)
Yine kime ait olduğu yazmayan, bir sosyal medya paylaşımında şöyle yazıyordu; “zaman bir öncelik meselesidir. Herkes değer verdiğine müsaittir.” Öyle değil midir? İnsan ilgi duyduğuyla ilgilenir ve ona zaman ayırır. Bu işin lamı cimi yok.
Modern insan bir koşuşturmacadır gidiyor. En yakınlarına zaman ayıramıyor maalesef. Aslında ayıramıyor değil ayırmıyor. Çünkü aynı insan sosyal medyada saatlerce zaman harcıyor, ne bileyim futbol tutkunu birgününü ona ayırabiliyor ama iş çocuğuna, eşine ne bileyim anne baba vb. yakınlarına gelince ortalıklarda gözükmüyor.
Aynı durum kadınlar içinde bundan farklı değil. İş hayatına atılan kadının herkese bir bardak çayı götürmesi özenle bezenle anlatılırken, bir bardak o çayı evde eşine vermesi hizmetçi olarak lanse ediliyor. Kadının eşine karşı ilgisiz olması körükleniyor. Ama başkalarıyla ilişkilerinde ilgisi pohpohlanıyor, şişiriliyor.
İnsanlara değer verildiğini hissettirmek onları mutlu ediyor. Herkes ama herkes ilgi istiyor. Sevgi istiyor, kendisine vakit ayrılmasını istiyor. Genç, yaşlı, çoluk, çocuk, eş, dost, akraba, komşu, karı, koca. Sırala sıralayabildiğin kadar herkes ilgi, alaka gösterilmesi hastası. Herkes ilgi istiyor istemesine de kimse o istediklerini istediği kişilere yapmıyor.
Burada çok önemli bir noktaya dikkatinizi çekmek isterim. Ölçülü olmalıyız her konuda olduğu gibi sevgi, ilgi gösterme veya kızma konusunda da. Çünkü sevgili Peygamberimiz; “sevdiğin kimseyi ölçülü sev! Zira bir gün ondan nefret edebilirsin. Kızdığın kimseye de ölçülü kız. Zira bir gün onu sevebilirsin.”buyurmaktadır. (Tirmizi, Birr,60)
Şemsettin ÖZKAN
28.11.2023 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com