(Toplumsal İlişkiler 986)
وَلَئِنْ اَذَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُۚ اِنَّهُ لَيَؤُ۫سٌ كَفُورٌ
“Eğer insanoğluna katımızdan zenginlik, sağlık, güzellik, bolluk, bereket, huzur gibi nîmetler vererek bir rahmet tattırdıktan sonra onu elinden çekip geri alsak, bunun bir imtihân olduğunu göz ardı ederek hemen ümitsizliğe düşer, nankörlük etmeye başlar.
Sahip olduğu her şeyin kendisine Allah tarafından bağışlanan gelip geçici nîmetler olduğunu idrâk edemediği için, onları kaybettiği anda müthiş bir sarsıntı geçirir, yaşama ümidini tamamen kaybeder.” (Hud/9)
İnsanoğlunun bu hayatta belki de tam anlamıyla yapıp beceremediği şey “kıymet bilmezliğidir” desem yalan söylemiş olmam. Zira tarafımıza yapılan iyilikleri çok çabuk unutuyoruz. Hem böyleyiz lakin karşı taraftan da bizi anlamalarını fazlasıyla talep ediyoruz.
Hz. Mevlana; “yürek yorulunca ter gözden akar” derken, insanın bu anlaşılamamasındaki hal-i pür melalini gözler önüne serer. Anlaşılamamak ne kötü bir hal değil mi değerli dostlar?Tutum ve davranışların, yaptığın fedakarlıkların, katlandığın onca zahmetler, insanlar tarafından hiç ama hiç anlaşılmıyor. Sevdiğin insan bile seni anlamıyor, işte orada kalbin yorulmuştur. İçin dışın birdir ama yüreğin kendini o anda yorgun argın hissediyordur. Gözlerin de artık dolu dolu olmuştur. O yorulmadan mütevellid akan terler, gözlerinden yağmur gibi akmaya başlamıştır. Gözyaşların seni anlatmaya başlamıştır bile.
Nankörlük, yapılan iyilikleri unutmak, insanın damarında dolaştığı sürece ki bu hiç bitmeyecektir. Daha nice yürekler yorulacak ve nice terler gözlerden akacaktır.
Şemsettin ÖZKAN
08.03.2023 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com