KONYA’YA KAR YAĞDI

Dün gece kentin üstüne kar yağdı,
Sandım ki, cümle âleme ar yağdı,
Dün gece Konya’ya kar yağdı,
Zannettim ki, şehre ar yağdı, 
Şehir;  
Arsız bir adam çıplaklığıyla,
Öylece dona kaldı.
Aklığıyla arıtmak için,
Paklığıyla aklamak için,
Tüm sokaklarını kentin.

Dün gece Alaeddin tepesine
Kar yağdı.  
23 Üniversite tramvayı, rayların üstünde, 
Kaydı da kaydı. 

Dün gece şehrin üstüne,
Kar yağdı. 
Anadan üryan kenti, 
Beyaz örtüsüyle sardı.   
Sükût suretinde,
Kentin günahlarına ağladı. 

Dün gece Bosna’ya kar yağdı.
Her evde okunmayan,
Okunanlarında da anlaşılmayan,
Kutsal kitaplarla dolu,   
Beton duvarlara kar yağdı,
Varoşlara fakirlik yağdı. 
Semtin ara sokaklarına, 
Sessizlik yağdı. 
Mahalleye ayaz yağdı,
Soğuk yağdı, 
Kar yağdı,   
Ar yağdı. 

 Dün gece çocuklara
Tatil yağdı.
Sonra çocuklar sokağa çıktı.
Yukarıdan aşağı kaydı, 
 Aşağıdan yukarı çıktı.
Herkesin bakıp utanacağı,
Bakıp hicap duyacağı,
Bir kardan adam,
Bir ardan adam yaptı. 

   (2003/KONYA)