(Toplumsal İlişkiler 373)
وَمَا هٰذِهِ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَٓا اِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌۜ وَاِنَّ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُۢ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
“(Oysa) Bu dünya hayatı, sadece bir oyun ve (eğlence türünden) tutkulu bir oyalanmadan ibarettir. Gerçekten ahiret yurdu ise, asıl hayat odur. (Keşke insanlar bu gerçeği) Bilmiş olsalardı.” (Ankebut/64)
Meçhul birine ait olan “ herşey bir sokak çocuğunun elini cebine sokabildiği kadar boş ve sizin ‘naber’ sorunuza verdiğim ‘iyilik’ cevabı kadar yalan” sözü her ne hikmetse beni ta derinden etkilemiştir. Zira bu söz bana hep dünyanın bomboş geçici ve faniliğini çağrıştırmıştır.
Sadece bu değil, aynı zamanda bu dünyada fakirlik; garibanların her ne kadar çilesi olsa da, ahirette elbette bir mutluluğu olacağını çağrıştırırken, onları gözlerimde hep büyütmüşüm de büyütmüşümdür.
İnanırım ki, şu dünya onların yüzü suyu hürmetine yaşanılabilir olmuştur. Şair Hayali’nin şu güzel dizelerine katılmamak elde değil;
Harabat ehlini hor görme Şakir
Defineye malik viraneler var.
Klasik karşılaşma suali; ‘n’aber?’ yani ne haber, nasılsın, iyimisin? Sorularına muhatap olan rutin bir cevapla ‘iyilik,’ işte
ne olacak, iyiyim demesi kadar yalan bir söz belki de yoktur. Zaten soruya cevap verenin de; ağzından istemeye istemeye, kendini zorlayarak, yüzünden düşen bin parça, yıkık ve dökük bir şekilde yalandan sözler çıkmaktadır.
Aslında asıl mevzu da dünyanın bomboş oyalanma, küçükken çocukça oyuncaklar, büyüyünce de büyük oyuncaklarla oyun oynamaktan ibaret oluşudur. İnsan bunun farkına vardığında dünya hayatının sonlarına gelmiş, ihtiyarlamış yaşlanmış olmaktadır. Bunyadov Memmediliyev’in güzel Azerbaycan Türkçesiyle yukarıda söz konusu olan ayeti şöyle çevirmiştir: “Bu dünya həyatı oyun-oyuncaqdan, əyləncədən başqa bir şey deyildir. Axirət yurdu isə, şübhəsiz ki, əbədi həyatdır. Kaş biləydilər! (Əgər bilsəydilər, axirəti dünyaya dəyişməzdilər).”
Şemsettin ÖZKAN
12.06.2021 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali,com