(Toplumsal İlişkiler 1013)
هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۚ قَالَ رَبِّ هَبْ لٖي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةًۚ اِنَّكَ سَمٖيعُ الدُّعَٓاءِ
“Orada Zekeriya Rabbine şöyle dua etti: “Rabbim, bana katından tertemiz bir zürriyet bağışla, (salih bir evlat ver.)
Doğrusu Sen, duaları işitensin” dedi.” (Al-i imran/38)
Çocuk; aşkın, muhabbetin, sevginin, gülümsemenin hasılı hayatımızın neşesi, huzuru olan yavrularımız. Onlar aslında saflığın, samimiyetin ve doğallığın da ta kendisi olan en önemli varlıklarımız.
İmam Suyuti’ye atfedilen bir sözde şöyle deniliyor;
“Çocuklardaki beş haslet büyüklerde olsa evliya olurlar:
1-Rızık için endişe etmezler.
2-Hasta olduklarında şikayette bulunmazlar.
3-Tek başına yemeyi sevmezler.
4-Hata yaptıklarında korkar ve ağlarlar.
5-Kavga ettiklerinde kin tutmazlar, hemen barışırlar.
Bu sayılanlar aslında bir çocukta olması gerekenleri sıralıyor. Bunlar öyle çalışılarak elde edilenler değil, tamamen saf ve doğal olarak Allah’tan gelen bir kazanım.
Bir çocukta rızık endişesi olabilir mi? Mümkün değil. Hasta olan bir çocuğun, hastalığını şikayet ettiğini siz hiç duydunuz mu? Asla duyamazsınız. Yiyeceklerini birileriyle paylaşmasını sever çocuklar. Kendi kendilerine yemek onların kitabında yazmaz. Hata ettiklerinde suç bastırmak yerine ağlarlar, gözyaşı dökerler. Hele hele kin tutan bir çocuk gördünüz mü siz hiç? Göremezsiniz çünkü çocuklar hemen barışmak isterler. Eğer bu saydıklarımızı büyükler becerebilirse evliya (Allah dostu) olurlar.
Şemsettin ÖZKAN
05.04.2023 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com