(Toplumsal İlişkiler 1174)
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذٖينَ اَسْرَفُوا عَلٰٓى اَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّٰهِؕ اِنَّ اللّٰهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمٖيعاًؕ اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحٖيمُ
“(Tarafımdan onlara) De ki: “Ey kendi aleyhlerinde olmak üzere nefislerini israfa uğratan (günahlara dalan, yararsız ve ucuz kahramanlıklara kalkışan ve ölçüyü taşıran) kullarım! (Siz yine de) Allah’ın rahmetinden umut kesmeyin. Şüphesiz Allah, (dilerse ve layık görürse) bütün günahları (ve suçları) Yarlığayıcıdır. Çünkü O, Bağışlayandır. Esirgeyip, Acıyandır.” (Zümer/53)
Umudunu yitirmek ne kötü bir ruh halidir öyle? İnsanı strese sokan, çaresizliğe iten, tembelliği çağrıştıran ve insanı içten içten kemiren bir kurt gibi yiyip bitiren ümitsizlik ex olmak (tıpta doktorların kulandığı exitus, ölmek) demek değil de ne?
Şems-i Tebrizi; “kalk silkelen, kendine gel! Umutsuzluğa sarılma! Umutsuzluk şeytandan, umut etmek ise Allah’tandır” derken verdiği en önemli mesaj ümidin Allah’tan olduğunun lakin ümitsizliğin ise şeytani bir duygu durumu olduğunu ifade etmesidir.
Hz. Mevlana; “umut hiç bitmeyen bahar mevsimidir. İçinde kar da yağar, fırtına da kopar. Ancak çiçekler açmaya hep devam eder” der. Aristo da umudu uyanık insanların rüyası olarak görür. Denizin kokusuna inanmak gerek çünkü umutlar hep mavidir. Baharı gören çiçekleri mutlaka görecektir zira onlar umudun ta kendisidir. Sabırla beklemek gerek.
Bir umudu olmalı değil mi insanın değerli dostlar? İlk bahar güneş gibi. Bir çiçekle de olsa o bahar “bir çiçekle bahar olmaz” diyenlere inat o bahar, umut çiçeği olup gelmeli insanın yüreğine. Çünkü Allah’ın rahmetinden inanmış bir insan, asla ümidini kesmez.
Goethe; “Ümit, ah! Hayatın biricik tadı ve merhemi” derken, ümidi, bu hayatta nefes almanın en önemli unsuru olarak görür. Hz. Ali efendimiz; “Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyi en büyük günah” olarak görür.
Delaunay; “akıllı ve uyanık olun. Sizi ümitsizliğe götüren olaylar mutluluğa da götürebilir” derken bizim bazen şer olarak gördüğümüz şeylerde nice hayırlar olabileceğinin altını çizer. Sözün en güzelini de, ümitsizliğe asla prim vermeyen, sevgili oğlu Yusuf’un (a.s) ortadan kaybolmasına rağmen, Hz. Yakup (a.s) söyler:
“Ey oğullarım! Gidin Yûsuf’u ve kardeşini araştırın. Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirler topluluğundan başkası Allah’ın rahmetinden ümidini kesmez.”
Şemsettin ÖZKAN
13.09.2023 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-suskunduvar.com