(Toplumsal İlişkiler 1055)
فَتَعَالَى اللّٰهُ الْمَلِكُ الْحَقُّۚ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْاٰنِ مِنْ قَبْلِ اَنْ يُقْضٰٓى اِلَيْكَ وَحْيُهُؗ وَقُلْ رَبِّ زِدْنٖي عِلْماً
“Gerçek hükümdar olan Allah yücedir. Sana vahyedilmesi tamamlanmadan önce Kur’an’ı okumakta acele etme. “Rabbim! İlmimi arttır” de.” (Taha/114)
Bir şeye aç olmak demek onu daima aramak demektir bir bakıma. Yani aç olduğu şeyi. Örneğin ekmeğe açsa bir adam aradığı ekmektir. Neyin peşindeyse odur işte insan.
“Aç İnsanlar” şiirimde açlığa şöyle değinmiştim;
İnsan vardır vardır karnı açtır ekmeğe muhtaçtır,
İnsan vardır kalbi açtır insanlığa muhtaçtır.
Her ikisine de acımak gerekir, ama
Ben karnı açlardan çok, kalbi açlara acırım.
Anlayacağınız açlık çeşit çeşit. Ona nereden ve nasıl baktığınız önemli.
Hz. Mevlana; “iki tür insan daima açtır birisi ilmi arayan diğeri de parayı arayan” derken aç insanları soyut ve somut yaklaşımlarla ele alır, ilme ve paraya aç olanlar diye.
Açlığa, insanda var olan en kuvvetli dürtüler bazında bakacak olursak, daha da farklı sonuçlar elde edebiliriz. Bu dürtünün tavan yaptığı durumlarda bazı şeyleri yapmak mübah sayılabilir.
Örneğin Hz. Ömer (r.a) kıtlık zamanlarında el kesme cezasını askıya almıştır. Açlıktan insanın yiyecek çalması gibi durumların muhtemel olmasından ötürü ceza vermemiştir.
Şemsettin ÖZKAN
17.05.2023 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com