MEVSİMİN SUÇU YOK YOKLUĞUN SOĞUK (Şiir)

(Toplumsal ilişkiler 859)

وَمِنْ اٰيَاتِهٖٓ اَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْوَاجاً لِتَسْكُـنُٓوا اِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةًؕ اِنَّ فٖي ذٰلِكَ لَاٰيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
Kendilerinde sükûnet bulup, huzura eresiniz diye, kendi cinsinizden eşler yaratıp, aranızda sevgi, aşk ve merhamet peydah etmesi de, O’nun varlığının, kudretinin ve yeniden diriltmesinin delillerindendir. Bunlarda gelişmeye devam eden, tefekkür-düşünme ağına sahip, faydalı sonuçlar elde edebilen toplumlar için, Allah’ın kudretini, kurduğu düzeni gösteren deliller, birçok dinî ve sosyal konunun çözümüne işaretler vardır.” (Rum/21)

MEVSİMİN SUÇU YOK YOKLUĞUN SOĞUK

(Sevgili eşime ithaf olunur. Doğum günün kutlu olsun bi tanem…)

Ayın mevsimin suçu yok, yokluğun soğuk,

Yerlerde dökülmüş sarı sarı yapraklar.

Sen gelmişsin ya, bu ayda cihana, o yeter bana.

Kasım’ın suçu yok, ben üşürsem, ne çıkar?

Yadıma sen düşersin Bir Kasım’larda,

Düşen her yaprakta yeniden dirilişi yaşarım.

Ben asla Bir Kasım’larda ağlamam, ağlayamam,

Çünkü o gün, dünyaya teşrifini kutlarım.

Nasıl üşüyorum bir bilsen şimdilerde, Kasımlar’da,

İçim üşüyor, kalbim üşüyor, sevdam üşüyor.

Üstüme karlar yağmış, toprağım üşüyor,

Yürek yangınlarıma var mı bir çare?

Usulca gelen Kasım’larda bir başka gelir, aşk bana

Yaşanacak son bahardır belkide ondan.

O bir sembol aşkın, sevmenin ve sevilmenin,

Bütün aylar aşk dolu aslına bakarsan.

Rebap olur inler şu kalbim doymaz sevmelere

Unutur mu bu gönül düşse de gurbete

Bitse birgün sevdalar, kesilse çığlıkları martıların

Akşamla döner gerisin geriye bilirim dalgalar.

Uykunun biri bölmezse şayet bu girift anılarımı

Korkarım çıldırtacak bu hayalin beni.

Göçebe ömrüm rüzgarda savrulan Bir Kasım yaprağı gibi

Rüzgar değil gece yarıları pencerene vuran benim.

Mahur bir bestesin kalbimde dem be dem

Nuru düştü üstüme ayın, aynalar paramparça

Topla gölgelerimi kırık aynalardan inşa et beni

Artık göklerin yolunu sorsun sana bu deli.

Şemsettin ÖZKAN (2022/GÜZELYALI)

Şimdi de bu şiirin Fransızcasını ve bu dilden yeniden Türkçeye çevirilişini görelim:

(Dédié à ma femme bien-aimée …

Joyeux anniversaire mon amour…)

CE N’EST PAS LA FAUTE DELA SAİSON LE FROİD DE L’ABSENCE

Ce n’est pas la faute de la lune, ce n’est pas la faute de la saison, le froid de l’absence

Feuilles jaunes tombées au sol

Tu es venu au monde ce mois-ci, cela me suffit.

La faute de novembre si j’ai froid ce qui se produit

Je me souviens de toi le premier de chaque mois de novembre

J’expérimente la résurrection dans chaque feuille tombée

Je ne pleure jamais un novembre, je ne peux pas pleurer

Car ce jour-là, je te félicite pour ta naissance

Si tu savais comme j’ai froid maintenant, en novembre,

J’ai froid,mon coeur tremble, mon amour tremble.

Il neige sur moi, le sol est froid

Existe-t-il un remède contre mes incendies cardiaques?

Dans le mois de novembre qui arrive lentement, l’amour me semble différent

Peut-être que c’est le dernier printemps à vivre

Il est un symbole d’amour, d’amour et d’être aimé

En fait tous les mois sont remplis d’amour.

Mon cœur rebab ne peut pas se lasser de t’aimer

Ce cœur t’oubliera-t-il même s’il est à l’étranger ?

Si un jour l’amour se termine et si les mouettes ne se font pas entendre

Le soir, les vagues reviennent, je connais les vagues.

Si mon sommeil n’interrompt pas mes souvenirs complexes

J’ai peur que ton rêve me rende fou

Ma vie de nomade est comme une feuille de novembre soufflant au vent

Ce n’est pas le vent, c’est moi qui frappe ta fenêtre au milieu de la nuit.

Tu es comme une composition en mode Mahur dans mon cœur à tout moment

La lumière de la lune est tombée sur moi, les miroirs se sont brisés

Rassemblez mes ombres, construisez-moi à partir de miroirs brisés

Laissez ce fou vous demander le chemin des cieux maintenant.

Şemsettin ÖZKAN

(2022 GÜZELYALI)

(Sevgili Eşime İthafen… Doğum günün kutlu olsun aşkım…)

BU MEVSİMİN SUÇU DEĞİL, YOKLUĞUN SOĞUĞU

Ayın suçu değil, mevsimin suçu değil, yokluğun soğuğu

Yerlere düşen sarı yapraklar

Sen bu ay dünyaya geldin bu bana yeter

Kasımın suçu yok ben üşürsem ne olur?

Seni kasım ayının ilk günü hatırlıyorum

Düşen her yaprakta yeniden dirilişi yaşıyorum

Bir Kasımda asla ağlamam ağlayamam

Çünkü bugün, doğumun için seni tebrik ediyorum

Kasım ayında nasıl üşüdüğümü bir bilsen

Üşüyorum, kalbim titriyor, aşkım titriyor.

Üzerime kar yağıyor zemin soğuk

Kalbimdeki yangınların bir tedavisi var mı?

Yavaş yavaş yaklaşan Kasım ayında, aşk bana farklı geliyor

Belki bu yaşanacak son bahardır

Aşkın, sevginin ve sevilmenin sembolüdür

Aslında her ay aşkla dolu.

Rebap gönlüm seni sevmeye doyamıyor

Bu gönül yurt dışında da olsa seni unutur mu?

Bir gün aşk biterse ve martıların sesi duyulmazsa

Akşam dalgalar geri gelir dalgaları bilirim.

Uykum karmaşık anılarımı bölmezse

Korkarım rüyan beni deli ediyor.

Göçebe hayatım rüzgarda savrulan bir

Kasım yaprağı gibi

Rüzgar değil gecenin bir yarısı pencereni vuran benim.

Mahur modunda bir beste gibisin her an kalbimde

Ayışığı üzerime düştü aynalar paramparça oldu

Gölgelerimi topla beni kırık aynalardan inşa et

Şimdi sana cennetin yolunu sorsun bu deli.

Şemsettin ÖZKAN

(01.11.2022 GÜZELYALI)

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.