ORALAR GÜZELSE, SEBEBİ SENSİN

(Toplumsal İlişkiler 84)

فَقَالَ اِنّ۪ٓي اَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِ كْرِ رَبّ۪يۚ حَتّٰى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ۠
“Süleyman, “Rabbimi hatırlattıklarından dolayı atları severim” dedi. Gözünden kaybolana kadar onlara baktı.” (Sad/32)

Hani derler ya “söyleyene değil, söyletene bak!” diye. Bir şeyleri, bir yerleri severiz orada olan birinden ötürü. Örneğin Konya’yı severim Mevlana’nın şehri olduğu için. Bursa’yı severim hanımın memleketi olduğu için. Bu kenti sevmemin tek nedeni sokağı döndüğümde seninle karşılaşma ihtimalidir. Çok acıdır insanın, aynı şehirde yaşayıp da sevdiğinden uzak durması.      

     Hz. Mevlana “Söyle oralara senin değerini bilsin. Oralar güzelse bunun tek sebebi sensin,” derken bir yeri güzel yapan o mekânın güzelliği değil, orada sevgilinin olmasıdır demek istemektedir. Yine Hz. Pir; “Allah kadını erkeğe yoldaş yarattı. Âdem nasıl olur da Havva’dan ayrı kalır. Görünüşte su ateşten üstündür. Görünüşte erkek kadına üstündür. Ama gerçekte su, ateşe konunca fokur fokur kaynar. Gerçekte erkekler mağluptur. Mağlupluk muhabbet vesilesi olacak ise şayet; ne mutlu mağlup olanlara…” derken güzellikleri yakalamanın ve bir yeri güzelleştirmenin sırlarını da verir bize;

“Sevgiliye mağlup olmak…”

      1983 Konya çıkışlı “GEL” şiirimde, sevgilinin olmadığı yerin yaşanılacak gibi bir yer olmadığını dile getiriyorum:  

 Bir aşk yağmuru yağsa inceden ince,
Yağmur değildir yağan gözyaşıdır gel!
Sunsalar bana aşk şerbeti bir kâse
Sevgi değildir sunulan zehirdir gel!

Sen bir ahu olsan ben de bir  canavar
Kovalarım seni hep mahşere kadar
Dilimden düşmez “bir oh çeksem” türküler
Neşe değildir çalınan hüzündür gel!

      Bu yüzden sevgilinin değeri iyi anlaşılmalı, bir yerin değeri ve kıymeti yükselmişse sevgili oralardan geçmiştir de ondan. Bunun için şarkıda “canım kurban olsun kıymet bilene yar,” deniyor.

      Süleyman Peygambere atlar niçin sevimli geliyor? Allah’ı hatırlattığı için. Allah yolunda cihat etmek için bir araç oldukları için. Yoksa niye onları sevsin ki?

       Hz. Mevlana âşık ve maşuku (sevgiliyi), et ve tırnağın birbirine geçmesi gibi öyle güzel anlatır ki, herhalde bundan daha güzel anlatılamaz:

Ben bende değil, sende de hem sen, hem ben,
Ben hem benimim, hem de senin, sen de benim,
Bir öyle garip hale bugün geldim ki
Sen ben misin, bilmiyorum, ben mi senim.

Şemsettin ÖZKAN

 04.08.2020 KONYA

KAYNAKLAR

1-kuran.diyanet.gov.tr

2-kuranmeali.com

3-antoloji.com