(Toplumsal İlişkiler 1565)
وَيَخِرُّونَ لِلْاَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزٖيدُهُمْ خُشُوعاً
“İşte [böyle deyip] ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar ve [Allah’tan yana gösterdikleri] bu [bilinç ve duyarlık] onların saygı ve sakınmasını artırır.” (İsra/109)
Ah kalbim! Gelgitleri hiç bitmeyen titreşimim. Nerede durur nerede uyur bilmem kalbim. Dur durak bilmez kalbim.
İsmet Özel bir şiirinde kalbini meddü cezirler gibi kabaran denizlere benzetir;
Ey kalbim!
Ey suları usul usul yükselen gizli deniz
İçimiz damar damar parçalansa da
Dışımız lal gibi sessiz.
Sanki biraz sonra ağlayacakmışsın gibi sürekli.
Hani yağdın yağacaksın ama yüreğin böyle hep
bulutlar,bulutlar..
Dermisin ki bir gün “inşallah çok bekletmedim seni”.
Bir şeyi tersine çevirmek, bir şeyin altını üstüne getirmek, değiştirmek gibi anlamlara gelen kalp, gerçekten de insanı değiştirip bambaşka bir yapıya çevirir. Anlayamaz bile insan. Ben böyle miydim bir zamanlar? diye kendini sorgulama ihtiyacı bile hissetmez. Bu insan için hiç de iyi bir durum değil.
Hz.Mevlana; “kalp bahçe gibidir, mutlaka bir şeyler bitecektir. O halde güzel şeyler ekin ki güzel şeyler bitsin” derken bizi kalbimizi temiz tutmaya çağırır.
Yine Hz. Mevlana; “anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı. Ne zaman ki kendimizi anlatamadığımızı fark ettik. İşte o vakit susmalar dostumuz oldu” derken dıştaki sessizliğinin kalpten geldiğine vurgu yapar.
George Orwell’ın; “insan belki de sevilmekten çok, anlaşılmak istiyordu” sözüne de açıklık getirir. Anlaşılmak çok önemlidir. İçinde insanın volkan kaynar kaynamasına da, dışının dilsiz oluşu bizleri yanıltmamalıdır. Karacaoğlan’ın; “girebilsen bu sinemde neler var, gülüp oynadığım ele karşıdır” dizelerinde de aynı hal vardır. İyi insanların gücendiklerinde sevmeyi bırakmadıklarını, lakin göstermeyi bıraktıklarına şahit olmamız da, onların sevgilerinin dağlar kadar yüce olduğunu içlerinde volkan kaynadığını gösterir.
Şemsettin ÖZKAN
08.10.2024 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-1000kitap.com