(Toplumsal İlişkiler 1131)
وَاٰيَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَيْتَةُۚ اَحْيَيْنَاهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَباًّ فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ
“Bitki örtüsü tamamen kuruyup ölmüş olan toprak, onlara Allah’ın sonsuz ilmi, kudret ve merhametini gösteren ve yeniden dirilişi ispatlayan muhteşem bir delildir. Şöyle ki; Biz ölü toprağa, her bahar yeniden hayat veriyoruz ve oradan, canlıların besin kaynağı olan çeşit çeşit ürünler çıkarıyoruz.” (Yasin/33)
Kainatın bir ruhu var. Sadece canlı varlıklarda değil, cansız olanlarında bile buna rastlanır. Hiçbiri lüzumsuz ve tesadüf değildir.
Sevgili Peygamberimizin hutbe okurken dayandığı hurma kütüğünün yerinden kaldırılıp götürülmesinde bir insan gibi ağlar şekilde inlemesi ilginç değil mi?
Evlere girerken evde kimse olmasa bile selam verilmesini isteyen sevgili Peygamberimiz cansız varlıklarında hesaba katılmasını istemesi üzerinde durulmaya değmez mi?
Bilmiyorum sizde de var mı? Ben kendi eşyalarımla bile bütünleşirim. Onlara da değer atfederim. Arabamı satıp ondan ayrılacağımda bana bir hüzün bastı, sevdiğim bir insandan ayrılır gibi vedalaştım. Elem duydum. “Sağolasın dedim, beni bir gün bile yolda koymadın, elveda hakkını helal et!” dedim ve elimi üstüne koydum, gözlerim nemlendi ve ayrıldım.
Pablo Neruda da; “belki de toprak öğretecek bize ölü görünen her şeyin aslında canlı olduğunu” derken, ölü diye bir şey olmadığını bize anlatır gibidir. Tohum toprağı, hem de sert zemini yararak toprağın üstüne çıkmıyor mu? Bu eylem bir diriliş muştusu değil midir? Tıpkı ölülerde mezarlarından toprağı yarıp çıkmayacaklar mı?
Şemsettin ÖZKAN
01.08.2023 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com