(Toplumsal İlişkiler 509)
وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فٖيهَاۚ رَبَّـنَٓا اَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحاً غَيْرَ الَّذٖي كُنَّا نَعْمَلُؕ اَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فٖيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَٓاءَكُمُ النَّذٖيرُؕ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمٖينَ مِنْ نَصٖيرٍࣖ
“Orada, “Ey Rabb’imiz!” diye feryat edecekler, “Ne olur, bizi
buradan çıkar; sana söz veriyoruz, daha önce yaptıklarımızdan bambaşka güzel işler yapacağız!” Buna karşılık, Allah onlara diyecek ki: “Ben size, düşünüp ibret almak isteyen birinin düşünebileceği kadar uzun bir ömür vermedim mi? Ayrıca, size bu günün gelip çatacağını haber veren uyarıcılar gelmemiş miydi? Geldi, fakat siz bile bile kötülüğü tercih ettiniz! Öyleyse
yaptıklarınızın cezasını tadın bakalım; bugün zâlimlere hiç kimse yardım edemeyecek!” O hâlde, ey insanlar, bu gün gelip
çatmadan önce Rabb’inize kulluk edin!” (Fatır/37)
İnsan en iyi bahane üretenlerin başında gelir desem herhalde yalan olmaz. Bu dünyada nasıl yaptığı şeylere kılıf buluyorsa, başarısızlıklarını ve olumsuz yönlerini kapatmaya çalışıyorsa, hesap gününde de böyle davranacağını anlıyoruz yukarıda geçen ayetten.
Peki yüce Allah ona ne diyecek? “ …Size düşünecek kimsenin düşünebileceği kadar bir ömür vermedik mi?” Mevdudi Tefhimü’l Kur’an adlı eserinde bu ayeti tefsir ederken şunları söyler:
Bu kelimeyle, iyi ve kötü arasını ayırabilmenin mümkün olduğu ve hesaba çekilmeyi hak edici bir yaş limiti kastedilmektedir. Bu yaştan sonra insana, doğru yola girmesi için ne kadar fırsat tanınmışsa, sorumluluğu da o derecede artacaktır. Hatta bir kimse uzun bir süre yaşamış olmasına rağmen Allah’a inanmamış ise eğer, kendisinin hiç özrü bulunmayacaktır. Aynı hususda bir hadis, Ebu Hureyre ve Süheyl b. Sa’d kanalıyla Rasûlullah’tan (s.a) rivayet edilmiştir: “Şayet bir kimse kısa bir ömür yaşamışsa onun için küçük bir özür sözkonusudur. Ancak 60 sene ve daha fazla yaşamışsa artık onun için hiçbir özür ileri sürme imkanı yoktur.” (Buhari, Nesei, İbn Cerir, İbn Ebi Hatim)
Gerçekten de böyledir insan boşuna ömrü geçirir havayla civayla, sonra da şöyle yapacaktım böyle yapacaktım diye kendine bir savunma mekanizması geliştirir. Çok sevdiğim bir Orhan Seyfi Orhon şiiri var;
“Üç Dünya”
İnsan,
Yaşar, üç türlü şu üç dünyada:
Evvela: ‘Şunu sevdim, bunu sevdim!’ diyerek
Ömrü sevmekle geçer.
Sözde olgunlaşır ondan sonra:
‘Şunu yaptım, bunu yaptım!’diyerek
Ömrü saymakla geçer.
İhtiyarlıkta tanır dünyayı:
‘Kahbe dünya!’ diyerek ‘Hey gidi dünya!’ diyerek
Ömrü sövmekle geçer.
Şemsettin ÖZKAN
08.11.2021 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-sevdalara.net
4-siir-defteri.com