(Toplumsal İlişkiler 1006)
وَاَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ يَأْتِيَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَٓا اَخَّرْتَـنٖٓي اِلٰٓى اَجَلٍ قَرٖيبٍۙ فَاَصَّدَّقَ وَاَكُنْ مِنَ الصَّالِحٖينَ
“Herhangi birinize ölüm gelip de: “Rabbim! Ne olursun, beni yakın bir süreye (ecele) kadar geciktirsen de, (İslam’ı bütünüyle)
tasdik edenlerden ve (malımı İslam ve insanlık uğrunda harcayıp)
sadaka verenlerden ve (her türlü küfür ve kötülükten uzaklaşıp)
salih amel işleyenlerden olsam!” diye (boşuna yalvaracağı ve bu dileğinin asla kabul olunmayacağı gün) gelmeden önce, size verdiğimiz rızıktan infak edip (harcayın. Her çeşit imkân ve fırsatı hayır ve hizmet yolunda kullanın.)” (Münafikun/10)
İnsan sadece et, kemikten müteşekkil bir varlık mıdır? Maddi boyutunun dışında bir yanı yok mudur? Mana yönünü atlamak, insanı anlamamak demek değil midir? Hep yatırımları bu dünyaya mı yapacağız?
Hz. Mevlana; “dünya işleri yarım kalır diye Rabbini terketme! Zira mezarlar işleri yarım kalanlarla dolu” diyor. İnsanın hayatını anlamlandırma açısından eksik bıraktığı alana dikkatlerimizi çekerek, şu kısa ömrümüzü, ah vah etmeden, bir an evvel uyanmamızı ve ahirete yatırım yapmayı, unutmamamız gerektiğini anlatır.
Dünyanın işinin bittiğini kim görmüştür ki, biz de bitirmeye kalkalım? Şunu yapacağım, bunu yapacağım derken bir de bakmışsınız ki ömrünüzün sonu gelmiş? Bu tamah, bu açgözlülük saplantısı hiç ama hiç bitmeyecektir.
Dünyadan el etek çekelim demiyoruz. Elbette dünyada olduğumuz sürece dünyalı gibi hareket edeceğiz. Dünyalık rızkımızı temin etmek için çalışıp çabalayacağız. Lakin maddi yönümüzün yanısıra manevi yönden de ruhumuzun payını vereceğiz. Ne yaparsak yapalım sadece Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak için yapacağız. Şunu da unutmayalım ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla tatmin olabilirler.
Şemsettin ÖZKAN
29.03.2023 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com