(Toplumsal İlişkiler 1364)
عُـرُباً اَتْـرَاباً
“Öyle ki eşlerine (muhabbet ve ülfetle) tutkun, hep (aynı) yaşıt
(mutlu çiftler yaptık).” (Vakıa/37)
Hayatta en hoşlanmadığım şeylerden biri de vedalaşmak desem bana inanır mısınız? İnanın dostlar vedalaşmayı hiç ama hiç sevmem. Çünkü benim dostlarım onlardan ayrılsam da, çok uzaklara gitsem de onlar hep kalbimde yer etmişlerdir, benim onlardan uzaklaşmam asla mümkün değil.
Şiirimizin güçlü şairi Ümit Yaşar Oğuzcan; “ayrılık diye bir şey yok! Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında. Özlemek var, beklemek var” derken benim de bu duygularıma tercüman oluyor. O da ayrılık kavramını bir yalan olarak tanımlıyor. Öyle ya gönüle giren gerçek bir sevginin, hasretin ve bekleyişin oradan koparılıp çıkarılması mümkün mü? Asla.
Gerçek sevgililer uzaklarda birbirinden ayrı kalsalar da sevgilerinden vazgeçmezler. Ümit Yaşar Oğuzcan’ın ölümsüz “Birgün” şiiri bu konuda çok güzel bir örnektir:
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum.
Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin,açıl
Örtün karanlıkları masmavi denizlerde
Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl
O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde
Bil ki seni bekliyorum.
Bir sabah gün doğarken aç perdelerini,bak
Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar
Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak
Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar
Bil ki seni istiyorum.
Gecelerden bir gece uyanırsın apansız
Uzaklarda elemli,garip bir kuş öterse
Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız
Ve bir gün kabrimde bir sarı çiçek biterse
Bil ki seni seviyorum.
Şemsettin ÖZKAN
21.03.2024 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-siir.gen.tr