(Toplumsal İlişkiler 1065)
وَمَا هٰذِهِ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَٓا اِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌؕ وَاِنَّ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُۘ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
“(Oysa) Bu dünya hayatı, sadece bir oyun ve (eğlence türünden) tutkulu bir oyalanmadan ibarettir. Gerçekten ahiret yurdu ise, asıl hayat odur. Keşke (insanlar bu gerçeği) bilmiş olsalardı.” (Ankebut/64)
Birçoğumuzun rahmetli Cahit Zarifoğlu’na ait sandığımız lakin Cahit Zarifoğlu’nun oğlu Ahmet Zarifoğlu da aşağıda bahse konu dizelerin Zarifoğlu ile ilgisinin bulunmadığını, Gül Tuba Çıtışlı’nın şiirin müellifi olduğunu açıklamıştı. Şiir şöyleydi:
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Bu dünya soğuk.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Rüzgâr genelde ters yöne eser.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Limon ağaçları kurur.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Bahaneler hep hazır.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Güzel günler çabuk geçer.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
İnsanlar kalabalık yolda rastgele yürür, rastgele durur.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Herkes kendine göre haklı.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Hep de ‘Hiç böyle hayal etmemişizdir.’
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Acı itinayla kurulur içimize.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi”
Otogarlar hep dolu.
“İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi.”
İnsan demek veda demek değil midir? Hep vedadır acılarımız, ayrılıklarımız, otogarlarımız. Zamanlarımız, mekanlarımız. Ölümdür belki de en anlamlı vedamız.
Ama bu veda Hz. Mevlana gibi erenler için bir kavuşmadır, vuslattır, düğün gecesidir. Zira dünya sürgünü bitmiş, Rabb’ine yürümüştür.
Şemsettin ÖZKAN
27.05.2023 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com 3-pixabay.com
4-malumatfurus.org