YALNIZ OLMAK ADAM OLMAYANLARIN İLGİ GÖSTERMESİNDEN DAHA İYİDİR

(Toplumsal İlişkiler 728)

اَلَمْ يَجِدْكَ يَتٖيـماً فَاٰوٰىࣕ“
O, seni yetim bulup barındırmadı mı?”
وَوَجَدَكَ ضَٓالاًّ فَهَدٰىࣕ
Şaşkın halde bulup da yol göstermedi mi?”
وَوَجَدَكَ عَٓائِلاً فَاَغْنٰىؕ
Seni fakir bulup, zengin etmedi mi?”(Duha/6-8)

Yalnızlık bazen insanın içini acıtabilir. Dert haline getirebilir insan bu durumunu. Fakirlik yetimlik ve terkedilmiş bir halet-i ruhiye içinde de olabilirsin. Ama şunu unutma ki, sen tüm bunlara rağmen yalnız değilsin. Çünkü senin Rabbin var.

Yukarıda geçen suredeki ayetlerde Peygamberimizin kendi toplumu tarafından hafife alınıp; “ne o Rabbin seni yalnız mı bıraktı? Seni terk mi etti?” sözlerine müthiş bir cevaptır. Hem de ne cevaplar var. Ben sureyi her sabah okumayı çok seviyorum ne hikmetse. Kendimi de hiç ama hiç yalnız hissetmiyorum sessiz sedasız bir ortamda yaşamama rağmen.

Hz. Mevlana der ki; “yalnız olmak, adam olmayanların ilgi göstermesinden daha iyidir.” Niye ki? Çünkü sen o zaman adam olmayanların arasında her ne kadar sana ilgi göstermiş olsalar da sen sahte bir hayatın içerisindesin de ondan.

Hz. Mevlana; “kendini niye yalnız hissediyorsun? Allah yarattığı kulunu hiç yalnız bırakır mı?” diye sorar. Bir ayette de Rabbimiz “Allah kuluna kâfi değil mi? (yetmez mi?)” diye en zor ve en sıkıntılı zamanlarımızda bile yanımızda olduğunu hatırlatır bize. Bir Müslüman’ın hem bireysel hem de toplumsal anlamda takınacağı tutum ve tavır “ben hiçbir zaman yalnız değilim. Rabbim beni yalnız bırakmaz. O ne güzel yardımcı ve güvenli bir vekildir” olmalıdır:

Onlar öyle yürekten inanmış kimselerdir ki, düşman yurdundan haber getiren bazı kötü niyetli insanlar kendilerine; “Düşmanlarınız size karşı büyük bir ordu hazırlamış, o hâlde onlardan korkun da, Allah yolunda cihadı terk edin,” dediklerinde, bu tehditkâr sözler, o yiğitleri yıldırmak şöyle dursun, aksine onların imanını artırır ve şöyle derler: Bütün tehlike ve korkulara karşı bize Allah’ın yardımı yeter! O ne güzel yardımcı, ne güvenilir vekildir!” (Al-i imran/173)

Mevlana hazretlerinin kurt hikâyesi benim çok hoşuma gider. Öyle ki onu tekrar tekrar okumaktan ve anlatmaktan hiç sıkılmam. Her seferinde adeta imanım yenilenir sanki. Çünkü yalnız olmadığımızı haykırır Hz. Pir. er seHer seferinde

Hz. Mevlana; Bir gün eve gelir oğlunu üzgün görür ve sebebini sorar. Oğlu; “hiç…” der.

Hz. Mevlana dışarı çıkar. Kapıda asılı bir kurt postu vardır, Onu alır üstüne giyer. Ellerini havaya doğru açıp ulumaya başlar. Oğlu babasının bu haline bakıp güler. Hz. Mevlana:

“Evladım, gördün mü?” der. Dünya dertleri de işte böyledir. Kurt, Aslında korkutucu bir hayvandır. Ama sen postun arkasında babanın olduğunu bildiğin için korkmadın ve güldün. İşte bütün dertlerin arkasında da Rabbinin olduğunu bil ve Ona güven.”

Yalnız hissetme kendini çünkü sen Rabbinin her an himayesindesin. İnsanlardan kaynaklanan yalnızlığı da kendine dert etme. Zira yalnızlık insanlıktan nasibini almayanların sanal ilgi göstermelerinden binlerce defa güzeldir.

Şemsettin ÖZKAN

20.06.2022 KONYA

KAYNAKLAR

1-kuran.diyanet.gov.tr

2-kuranmeali.com

3-pixabay.com

4-suskunduvar.com

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir