(Toplumsal İlişkiler 1385)
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ ابْنَيْ اٰدَمَ بِالْحَقِّۘ اِذْ قَرَّبَا قُرْبَاناً فَتُقُبِّلَ مِنْ اَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْاٰخَرِؕ قَالَ لَاَقْتُلَنَّكَؕ قَالَ اِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّٰهُ مِنَ الْمُتَّقٖينَ
“Onlara, Âdem’in iki oğluyla ilgili gerekçeli, hikmete dayalı gelen haberi Kur’ân’ımızdan oku, anlat. Hani, her ikisi de birer kurban sunmuşlardı. Birinin kurbanı kabul edildi. Diğerininki edilmedi. Kurbanı kabul edilmeyen kıskançlık yüzünden kardeşine: “- Andolsun seni öldüreceğim.” dedi. Diğeri de:
“- Allah, ancak kendisine sığınıp, emirlerine yapışarak günahlardan arınıp, azaptan korunanların, kulluk ve sorumluluk şuuruyla, haklarına ve özgürlüklerine sahip çıkarak şahsiyetli davrananların, dinî ve sosyal görevlerinin bilincinde olanların, takvâ sahiplerinin kurbanını kabul eder” diye cevap verdi.” (Maide/27)
Bir sosyal medya paylaşımında; “uçurumlar var diyorum insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında” derken verilen mesaj hiçbir insanın birbirine benzemediğidir. Hatta her insanın kendine bile yabancı olduğu yönündedir.
Şair diyor ki; “insan insanı ya tamamlayamadı ya da tam anlayamadı. Eksilen eksilene.” Şu yeryüzüne indiğinden beri insan en fazla kendi soyuna zulüm yapmıştır desek yalan olmaz. Gerek bireysel anlamda olsun gerek toplumsal manada olaylara bakalım, insan insanı kırmıştır veya insan insana kırdırılmıştır.
Daha insanlık tarihi, insanın insanı tamamlayamama ya da tam anlayamama veya bu eksilme işi; Kabil’in küçük kardeş Habil’i öldürmesiyle başlamıştır. Bu aynı zamanda tarih felsefesinin de başlangıcı sayılır. Bu olay Hak ve batıl mücadelesinin de önünü açmıştır. Kabil öldürmeyi, kapitalizmi, isyan etmeyi, anarşiyi, kaosu, kıskançlığı hasılı batılı seçti.
Küçük kardeş Habil ise öldürmemeyi yani yaşatmayı, Hakça bölüşümü ve paylaşmayı, Rab’be itaatı, adaleti, sabrı, Allah’a kul olmayı, saf ve temiz olmayı, samimiyeti, içtenliği hasılı Hak’kı seçti.
İnsanoğlu o günden beri ya birbirini tamamlayamadı ya da tam anlayamadı. Birbirinin kuyusunu kazmakla meşgul. Çekememezlik, kıskançlık duygularıyla içi içini kemiriyor. Başkasında gördüğü bir nimet için, ben de yoksa onda da olmasın hesabında.
Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, bırakınız insanın insanla arasındaki uçurumları bir insan kendiyle bile çelişkiler yaşıyor. “Ben miyim bu hadsizliği yapan?” diyerek kendini dahi tanıyamıyor. Bu hal çok vahim dostlar! İnsan insan olmaktan çıkıyor. Yeryüzüne yeni bir varlık türü egemen olmaya başlıyor. İnsan olarak doğupta insan kalamamak çok vahim, çok vahim…
Şemsettin ÖZKAN
11.04.2024 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-suskunduvar.com