(Toplumsal İlişkiler 1345)
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مٖيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةًۚ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهٖۙ وَنَسُوا حَظاًّ مِمَّا ذُكِّرُوا بِهٖۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلٰى خَٓائِنَةٍ مِنْهُمْ اِلَّا قَلٖيلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْؕ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنٖينَ
“(Buna rağmen) Sözleşmelerini bozmaları nedeniyle, onları
(İsrailoğullarını) lanetledik ve kalplerini kaskatı kıldık (vicdanlarını kararttık). Onlar, (Allah’ın kitabındaki ve resmi evraklardaki) kelimeleri konuldukları yerlerden (İlahi hedef ve hikmetlerinden) saptırıp çarpıtmaktadırlar. (Yahudiler ve onlara benzeyen bel’am tipli âlimler; Kur’ani kelime ve kavramları da yanlış yorumlayarak dinde tahrifat yapmakta, haksız kazanç peşinde koşmaktadırlar. Maalesef) Kendilerine hatırlatılan şeyden (uyarılardan yararlanıp) hisse kapmayı unuttular. İçlerinden birazı dışında, onlardan (Yahudilerin hain takımından) sürekli ihanet görüp durursun. Yine de onları (kazanmak ve daha da azdırmamak için) affet, (hazımsız ve saygısız tavırlarına) aldırış etme. Şüphesiz Allah, muhsinleri (iyilik sahiplerini) sever (ve sahip çıkacaktır).” (Maide/13)
Bir sosyal medya paylaşımında; “ kelimeler anlayanda “güç,” anlamayanda “hiç” olur” denilmesi ne kadar anlamlı değil mi? Sözün düştüğü bir çağda, sözün gücünden ısrarla bahsedilmesi beni fazlasıyla onurlandırdı.
“Sözde büyü vardır” (Buhari,nikah 47) buyurmuşlardır sevgili Peygamberimiz. Bundan daha veciz anlatılabilir mi sözün gücü ve önemi. Öyle sözler vardır ki, büyülenir kalırsın. Nazar değer sanki dinleyene. Bağlanır kalırsın o söze. Çünkü o ağızdan sanırsın ki, bal akıyordur.
Söz var mahçup eder, söz var mahbub eder. Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı. O söz ki, kimini vezir eder kimini de rezil. Bu yüzden ağızdan çıkan sözün güzel olması çok ama çok önemlidir.
Söz insanın en temel iletişim aracıdır. Duyguların kaynağı kalbin tercümanıdır dil. Dille anlatılır kalpte olan tüm güzellikler ya da çirkinlikler. Söz vardır duadır, söz vardır bedduadır. Söz vardır ilaçtır, söz vardır zehirdir. Söz kalbin aynasıdır. Ne varsa onda o yansır dışarıya.
Hz. Mevlana kalbleri denizlere, dilleri de o denizin kıyılarına benzetir ve şöyle der; “kalp deniz, dil kıyıdır. Denizde ne varsa kıyıya o vurur.” Gerçekten de, bir insanın içinden geçenleri öğrenmenin en kestirme yolu, onu biraz olsun konuşturmaktır. Denizde ne varsa kıyıya o vuracaktır çünkü. Azbuçuk ne düşündüğünü gayri ihtiyari de olsa söyleyecektir.
İnsan konuşurken, ağzından çıkan sözleri, önce onun kalp ve akıl süzgecinden geçer. Konuştuğu şeylerin kalbinden geçenlerden bağımsız olduğu düşünülemez. Bu yüzden insan, kalbinde neyi hissediyorsa, aklından neyi geçiriyorsa, ona göre bir şekilde konuşur.
Şemsi Tebrizi; “kalbinde iyilik biriktirenlerin yolu daima açıktır” derken kalp denizine çöplük atılmaması gerektiğini ısrarla öğütler bize. Düşünce, fikir, kalp hepsi güzel olunca bu güzellik elbette dilimize de yansıyacaktır. O da bundan olumlu etkilenecektir.
Bütün mevzu anlaşılmaktır. Anlaşılırsa sözler ya da kelimeler, anlayan için bir güç teşkil edecektir. Hz. Mevlana; “ne kadar bilirsen bil, söylediklerin karşındakinin anlayabileceği kadardır” derken, sözün ya da kelimelerin anlaşılmasının, ne kadar önem arzettiğine vurgu yapar. Anlaşılmıyorsa şayet sözler ya da kelimeler, muhatabında bir hiç olacaktır.
Şemsettin ÖZKAN
02.03.2024 ANKARA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-suskunduvar.com