DERVİŞ YUNUS BU SÖZÜ EĞRİ BÜĞRÜ SÖYLEME SENİ SİGAYA ÇEKEN BİR MOLLA KASIM GELİR

(Toplumsal İlişkiler 505)

يَٓا اَيُّهَا الَّذٖينَ اٰمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ

كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ

“
O hâlde, 
ey iman edenler; neden içinizden bazılarının sözleri ve davranışları birbirine uymuyor? Allah yolunda fedâkârlık konusunda iddialı sözler sarf ettikten sonra, neden kararlılığınızı yitirip zaafa düşüyorsunuz? Niçin yerine getiremeyeceğiniz taahhütlerin altına giriyor, 
yapmadığınız ve yapamayacağınız
 şeyleri söylüyorsunuz?”
(Saf/2)

“Oysa yapmadığınız şeyi söylemeniz, Allah nazarında gerçekten pek ağır bir suç, çok çirkin bir davranıştır!” (Saf/3)

Yunus Emre’nin birçok şiiri üzerinde etraflıca durulmaya ve incelenmeye değerdir. Kısa öz ve nettir. Hiç dolambaçlı bir yol izlemez. Türkçeyi çok güzel kullanır. Yunus Emre’nin (kuddise sirruhu) divanı, vefatından yıllar sonra İslama hizmet etmek kaygısıyla hareket eden Molla Kasım’ın eline geçer…

Eline geçen kitap Yunus Emre‘nin üç bin sayfalık bütün şiirlerini kapsayan divanıdır …

Molla Kasım oturur dere kenarına, şiirleri okumaya başlar “ bu ifade şeriate aykırı, bu haram, bu sakıncalı ” diyerek üç bin sayfalık kitabın yaklaşık iki binini yırtar, dereye atar veya yakar…

Molla Kasım beğenmediği şiir sayfalarını bir bir, söylene söylene dereye atmaya, yırtmaya, yakmaya devam ederken şu beyit ile karşılaşır:

Ben dervişim diyene, bir ün edesim gelir
Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir

Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir

Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir

Oda gölgedir deyu, ta’n eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir

Ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam
İki kanat takınam, biraz uçasım gelir

Andan Cennete varam, Cennette huriler görem
Huri gılmanı, bir bir koşasım gelir

Derviş Yunus bu sözü, eğri büğrü söyleme
Seni sigaya çeken bir Molla Kasım gelir

Bu şiiri okuyunca Molla Kasım suçüstü yakalanmış bir çocuk edasına bürünür. Aşık Yunus’un heybeti, büyüklüğü karşısında erir, yok olur. Pişmanlık duyarak o an ne yapacağını bilemez; yaktığı ve suya attığı şiirler için bir ateşe, bir suya koşar. Zahire aldandığını, şiirlerin özünü, bütününü anlayamadığını; Aşık Yunus’un şiirlerini üstün bir manevi güçle yazdığını fark eder. Yunus Emre‘nin ne kadar büyük bir Allah dostu olduğunu anlar ve tövbe eder.
Rivayete göre;  yakılan  bin şiiri gökte melekler, denize atılan bin şiiri balıklar, Molla Kasım’ın elinde kalan bin şiiri ise, insanlar okumaktaymış.

Şemsettin ÖZKAN

04.11.2021 GÜZELYALI

KAYNAKLAR

1-kuran.diyanet.gov.tr

2-kuranmeali.com

3-antoloji.com

3-kıssahisse.com