YENİ BİR DÖNEME GİRDİ İNSANLIK EŞYADAN YANA ZENGİN İNSANDAN YANA FAKİR

(Toplumsal İlişkiler 1551)

يَٓا اَيُّهَا الَّذٖينَ اٰمَنُٓوا اِنَّ كَثٖيراً مِنَ الْاَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ اَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبٖيلِ اللّٰهِؕ وَالَّذٖينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فٖي سَبٖيلِ اللّٰهِۙ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلٖيمٍ
“Ey iman edenler! Doğrusu, hahamlardan ve rahiplerden birçoğu, insanların mallarını haksız yollarla yemeyi ve bu din sömürüsünün devam edebilmesi için, gerçek dini araştırıp öğrenmek isteyen insanları Allah’ın yolundan alıkoymayı alışkanlık edinmişlerdir. O hâlde, gerek bu gibi din adamları, gerek başkaları olsun; altını ve gümüşü biriktirip yığan ve onlardan gerektiği kadarını Allah yolunda harcamayanlar var ya, işte onlara can yakıcı bir azâbı müjdele!” (Tevbe/34)

Gerçekten yeni bir döneme girdi insanlık, eşyadan yana zenginleşmesine rağmen, insandan yana fakirleşti.  Evler büyüdü ama aileler birbirine yabancılaştı.                                      

          “Korkuyoruz… Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz. İnsan olmaktan korkuyoruz,” derken Oğuz Atay haksız mı? Seversiniz sevmezsiniz, Freud “insanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir” dediğinde, insanın kalbiyle yüreğiyle de ilişkisini kestiğini mi anlatıyor? İnsanların tecrübe, tecrübe deneyim, deneyim diye tutturup, anlattıkları yavaş yavaş sevmekten, insan olmaktan uzaklaşma, güvensizliğe, septizme (şüpheciliğe) yelken açma operasyonu mu? 

          O halde bir daha sevmeyecek miyiz? İnanmayacak mıyız insanlara? İnsan olmak başka, insanoğlu olmak başka. Aralarında dağlar kadar fark var ama çok az kişi bunu anlar.    

          Çağımızda “insanlık çok ilerledi, artık gözükmüyor,” ya da “bugün de insanlık para karşısında değer kaybetti” benzeri sözler duyarsanız sanırım buna pek şaşırmazsınız. Niye çünkü insani, ahlaki olan ne varsa çarçabuk tüketiveriyoruz da ondan. Bu yüzden insan olmak lükse kaçıyor. Mum yakıp insan arıyor bu yüzden Diyojen daha milattan önce bilmem kaç yılında… Demekki insan olmak zor zenaat iş.

          İnsan olma yönünden fakirleşiyoruz her geçen gün. Zira insan olmak değil eşya ön plana çıkıyor. Mal, mülk, para, ev, villa, araba, kat, yat konfor revaçta. Ahlaki değerler, insanlık arka planda. Eh zaman zaman hatırlanmaya çalışılıyor o kadar. 

Şemsettin ÖZKAN
24.09.2024 İNEGÖL

KAYNAKLA
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.