ŞEFKAT ÖYLE BİR DİLDİR Kİ SAĞIR DA DUYABİLİR KÖR DE GÖREBİLİR

(Toplumsal İlişkiler 1453)

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللّٰهِ لِنْتَ لَهُمْۚ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلٖيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْاَمْرِۚ فَاِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِؕ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلٖينَ
“(Ey Resulüm; Sen) O vakit, Allah’tan bir rahmet ile onlara (Hicaz halkına ve Ashabına) yumuşak davrandın, şayet kaba ve katı yürekli olsaydın, hiç şüphesiz etrafından dağılıp giderlerdi. O halde onların kusurlarını affet, bağışlanmaları (ve ıslah olmaları) için dua et. (Topluma ve teşkilata ait) İşlerde onlara danış. (Ama) Artık (kesin) kararını verdiğin zaman da, Allah’a güven (ve işe başla). Çünkü Allah, tevekkül edip Kendine sığınanları sevmekte (ve desteklemekte)dir.” (Al-i imran/159)     

Şefkat sözlüklerde “acıyarak ve/veya koruyarak sevme, sevecenlik” olarak tanımlanır. Kökeninde sevgi, merhamet ve yardım duygularının bulunduğu şefkat çeşitli felsefi görüşlerde

ve inanç sistemlerinde farklı kavramlarla dile getirilmişse de, hepsinde olumlu bir duygu ve davranış biçimi olarak dile getirilmiştir. (Vikipedi)

              Mark Twain der ki; “şefkat öyle bir dildir ki, sağır da duyabilir, kör de görebilir” derken, şefkat ve merhametin sınır tanımadığına, tüm canlılar için de, ne kadar önemli olduğuna vurgu yapması çok anlamlı  değil midir?

              Yaşamak sadece nefes alıp vermek midir? Sevgi hayatın merkezinde değil midir? Diğergamlık, merhamet, şefkat ve diğer insani değerler olmadan bir yaşam biçimini hayatın neresine yerleştireceksiniz ki?

              İbrahim Tenekeci; “yaşamak ne zor şeydir kalbi olana” derken, tam olarak anlatmak istediği de budur zaten. Kalbi olan biri gördüğü tüm bu zulüm ve haksızlıklar, sevgisizlikler, acımasız tutum ve davranışlar karşısında kalbinin dayanmasını kolay mı sanıyorsunuz? İnsanların hayatını cehenneme çeviren etkenler de bu menfi eylemleri değil midir insan olduğunu zanneden insanoğlunun?

              Demişlerdir ki; malı mülkü değil, kaşı gözü değil, hırkası giysisi değil, merhametidir insanı güzelleştiren. Dünyayı güzelleştiren de şefkat ve merhamettir. Öfkeyi yenen de odur. Yerdekilere merhmet etmelidir ki insan, göktekiler de ona merhamet etsin.

              Lamı cimi yok, Müslüman şefkatli ve merhametli olmak zorundadır. Sevgili Peygamberimizin ifadesiyle; “merhamet etmeyene, merhamet olunmaz.”

Şemsettin ÖZKAN

18.06.2024 GÜZELYALI

KAYNAKLAR

1-kuran.diyanet.gov.tr

2-kuranmeali.com

3-pixabay.com

4-suskunduvar.com

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir