DÜN KOMŞUMUZ AÇLIKTAN ÖLDÜ BUGÜN CENAZESİNDE KURBAN KESTİLER

(Toplumsal İlişkiler 1522)

وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْاِسْلَامِ دٖيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُۚ وَهُوَ فِي الْاٰخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرٖينَ 
“Kim İslam’dan başka bir din ararsa (yani Hakk Dinin bazı hükümlerini gereksiz sayarak ılımlaştırmaya veya yetersiz görüp katılaştırmaya çalışıyorsa, ya da bâtıl din ve düşüncelerle uzlaştırıp yozlaştırarak Protestan bir İslam uyduruyorsa, bu) ondan asla kabul edilmeyecektir. O, ahirette de kayba uğrayanlardan birisidir.” (Al-i imran/85)

Din, dine karşı olabilir mi? Ya da dinin dinden ne alıp veremediği var? Din fildişi kulelerinde göklerde mi, yoksa yeryüzüne indirilmemiş midir? Din yoksa toplumsal yaşam biçimi değil midir? Dinle dinin müntesipleri arasında uçurumlar mı var? Din doğru dürüst anlaşılmıyor mu? Yoksa birileri dini kendi çıkarlarına göre kullanıyor mu? Nedir din?

             Ali Şeriati’nin; “dün komşumuz açlıktan öldü, bugün cenazesinde kurban kestiler” cümlesi, bugünün Müslüman toplumlarının İslam anlayışlarının eleştirisine güzel bir örnektir. Adam ölüp gidiyor açlıktan yüzüne bakan yok. Ölünce de kurban kesiyorlar huzur içinde sanki son görevlerini mevtaya yapmışcasına. Sonunda kurban etini de kendileri yiyecek nasıl olsa. Adam hapiste lailahe illallah diyene işkence yapıyor bir ara veriyor bir namazı kılayım geleyim sonra devam ederim diyor. Cumadan çıkıp geneleve gitmeye çalışan birini anlatıyor. 

           Afra İncekara İhsan Süreyya Sırma’nın benim de severek okuduğum “Pakia Mektupları” adlı eseri şöyle tanıtıyor; “136 sayfaya sahip incecik olan bu eser %90 nı Müslüman olan, Pakialı Tian’ın çeşitli İslam ülkelerinde yaşayan arkadaşlarına mektuplarından oluşuyor. İronili bir üslupla Müslümanların Kur’an’ı mahcur bırakmalarından, Batı özentilerinden, modernizme, kapitalizme ve daha bir çok İslam dışı ideolojilere doğru gitmelerini anlatıyor. İslam ülkelerinin genelde bulundukları durumları, Müslümanlara yapılan zulümleri dile getiriyor. Pakia’yı, Türkiye’ye uyarladığımızda kitabın bize tam şekil uyduğunu, orda yaşanan sorunların bu ülkede de yaşandığını göreceksiniz. Kitabın bir bölümünde 3 perdeden oluşan bir piyes mevcut, İslam uğruna asılmak için hazırlanan bir gencin yanına imam kelimeyi şehadet telkin etmek için gidiyor, imam ve genç arasında ki konuşmalarda genç; kelimeyi şehadetin ehemmiyetine, gerçek manada ne demek olduğuna; Emri bil maruf’un ölüye telkin değil, dirilere olması gerektiğine; okunan ezanların ne manaya geldiğine; imamların, hocaların yani toplumların önde gelen din adamlarının görevlerini kavrayamamış olmalarına değiniyor. Çok hoşuma gitmiş olması hasebi ile şu kısmı paylaşmak istiyorum, şöyle anlatıyor kelimeyi şehadeti, ‘’Düşündüm, anladım, kalbimle kabul ettim ve dilimle söylüyorum ki: La ilahe illallah! Allah’tan başka kainat nizamını elinde bulunduran bir başkası yani bir ilah yoktur! İçimde putlaştırdığım makam, ideoloji, ilke, parti, hizip, kadın, erkek, evlat, sanatkar, sporcu, kulüp, loca, önder, şef, s.x ilahlarının tamamına ‘’la’’ deyip inkar ederek kalbimi ve düşüncemi, ruhumu ve bedenimi, elimi ve dilimi, ‘’illallah’’deyip Rabbimin emrine veriyorum! O’ndan başkasını güç tanımaya vesile olacak her şeye ‘’la’’ deyip, kenara itiyor, O’nu yani Allah’ı tek ve biricik güç ve hakim tanıyarak, ‘’illallah’’ diyor bağlanıyorum, bağlandığıma dair söz ve biat ediyorum ki, bütün kainat zerrecikleri şahid olsun!…’’ Hangi Müslüman bu şekilde bilinçle İslam’a giriyor ki? Çokları geleneksel İslami yaşantı içerisinde, ne yaptığını bilmeden içselleştirmeden yaşıyor, yaşıyoruz… Bilmiyoruz, çünkü anlatılmıyor. Okullarda, camilerde, sohbet halkalarında bu şekilde anlatılmalı, kelime manası verilip ”bunu diyen cennete girer” deyip kestirip atmamalı. Yine Ezan okunurken ne denilmek isteniyor onu anlatan kısımda çok güzel, küçük bir pasaj paylaşmak gerekirse diyor ki; ‘’Haydi secde etmeye. Şeytanın iğvasıyla gurur kaplamış olan beynimizi arındırıp, toprağa alnımızı koyarak secde etmeye!… Asırların cahili kültürleriyle yozlaşmış kafalarımızı secdeye koyarak tüm süperlerden, Batı’lardan, tabu’lardan, makam ve mevkilerden, kölelikten, uşaklıktan; Amerikancılık ve Rusyacılıktan; kapitalizmlerden, komünizmlerden, sosyalizm ve faşizimlerden; ezilmişlikten, hor görülmekten; piramitlere harç, put heykellerine araç olmaktan, bizi dünya için uyandıran çalar saatten, esiri olduğumuz fabrika bacalarından; Batının fuhuş kokan kavramlarından, toplumun kirli havasından… dan… dan bağımsızlaşarak şahsiyetimizi bulalım secdede!… ‘’ Suphanallah, anlatım o kadar güzel ki . Bizlere bu şekilde öğretmiyorlar İslam’ı, o yüzden secdelerimiz boş, kelimeyi tevhidlerimiz vird şeklini almış ama bizi sarıp sarmalamıyor. 

Şemsettin ÖZKAN
26.08.2024 KONYA

KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-1000kitap.com

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.