Bu kentler yalan
Bu kentler duygusuz
Bu kentler uykusuz
Bu kentler huzursuz
Bu kentler susuz yârim.
Bu kentlere
Karlar yağmıyor
Yürekleri çıkmaz sokak
Sevgileri korkak
Her şeyleri var ama
Tek yokları ahlak.
Bir yerlere saklıdır hep
Yağmurları
Sevgiden yoksun pintileri yüzünden
İçine akar gözyaşları
Yağsa da yağmasa da
Her daim rahmeti
Hisseder
Geceleri ak, gündüzleri ak,
Yürekleri kara şehirlerin
Mazlumları.
Kentlerin de bir kalbi var,
Bu kentin yok yârim.
Bu kentler dipsiz kuyu
Bu kentler puslu
Bu kentler soğuk yârim.
Derin fay hatlarında kurulmuş
Ama henüz pimi çekilmemiş
Bir bomba bu şehirler yârim
Bu kentler açık alan korkusu,
Saldırgan ve takıntılı,
Dengesiz ve şirâzesiz, yârim.
Bu kentler sanal,
Dönme dolap
Soğuk pres
Absürd
Şovmen
Ve obezite.
Bu kentler tekin değil
Bir “MUSTAFA” tekin
Sevdaları küllenmiş,
Ruhları ütülenmiş,
Bu yerleşim yerlerinin.
Bu kentler,
Külliyyen yalan yârim.
Gecenin bir kesitinde
Bu şehirden
Çık yârim.
Ardına bakmadan
Git yârim.
Saflığın bozulmadan
Yüreğin kokuşmadan
Tüm içtenliğinle
Koş bana yârim.
Bu şehirlerin
Dilleri başka yürekleri başka yârim
Duaları makbul değil
Eylemleri selfie yârim.
Bu kentler ateist değil,
Ama kapitalisti çok yârim.
Bu kentlerin
Suç dosyaları kabarık
Sevdaları bulanık
Kadınları üstün
Ama mutsuz yârim.
Gecenin bir kesitinde
Bu şehirden
Çık yârim.
Ardına bakmadan
Hiç oyalanmadan
Çek git yârim.
Saflığın bozulmadan
Yüreğin kokuşmadan
Tüm samimiyetinle
Koş bana yârim.
Aşka adanmış
Yepyeni bir şehir
Kuralım yârim.
ŞEMSETTİN ÖZKAN
(2016/KONYA)
Para sarhoş naraları atınca, insanlar sustu. Mapuslar koca bir kent oldu. Herkes eşyalarıyla sevişirken, gurbet evlerimiz oldu.