(Toplumsal İlişkiler 1789)
وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدٖينَةِ امْرَاَتُ الْعَزٖيزِ تُرَاوِدُ فَتٰيهَا عَنْ نَفْسِهٖۚ قَدْ شَغَفَهَا حُباًّ اِنَّا لَنَرٰيهَا فٖي ضَلَالٍ مُبٖينٍ
“Şehirde olayı duyan bir takım kadınlar birbirleriyle: “Azizin karısı, genç kölesinin gönlünü çelmeye kalkmış, kölesine olan aşkı yüreğinin derinliğine işlemiş; doğrusu biz onu açık bir sapıklık içinde görüyoruz” diye dedikodu yapıyorlardı.” (Yusuf/30)
Ondan şikayet, bundan şikayet, ne iştah kaldı ne de afiyet! Öyle bir noktaya geldik ki, “canım, aşkım” dediğimiz sevdiğimiz insanlardan da şikayet etmeye başladık.
Hz. Mevlana; “insan “sevdiğinden” şikayet eder mi? Şimdi ben nasıl anlatayım iki’iken bir olduğumuzu” derken, bu yaramıza parmak basar. Neyin şikayetini yapıyorsun kardeşim? dercesine. Ne çabuk tükettin cicim aylarını dercesine.
Hz. Mevlana; “sevenle sevileni ayrı varlıklar sanıyordum meğerse birmişler biri iki görmüşüm” sözüyle vermek istediği mesajda da tıpkı evrendeki ahenkte olduğu gibi birlik ve sevgi unsuru vardır.
Hz. Mevlana âşık ve maşuku (sevgiliyi), et ve tırnağın birbirine geçmesi gibi öyle güzel anlatır ki, herhalde bundan daha güzel anlatılamaz:
Ben bende değil, sende de hem sen, hem ben,
Ben hem benimim, hem de senin, sen de benim,
Bir öyle garip hale bugün geldim ki
Sen ben misin, bilmiyorum, ben mi senim.
Aşkın; sevgili de (maşukta) kaybolma eylemi olduğunu, bir türlü anlamak istemiyoruz. Hep o beni severse, ben de onu severim, o bana gelirse, ben de ona giderim ayaklarındayız. Hayır bu böyle değil. Öyle olsa bunun adı aşk değil, ancak takas olur. Al gülüm, ver gülüm yani. Halbuki durum Hz. Mevlana’nın; “âşık ölüdür âşıktan görünen maşuktur” dediği gibidir. Aşk maşukta yok olma eylemidir.
İnsan sevmeye görsün, sevdiğinin yanında ben olmak yok artık. O Kişi benim değil, senim der. Çünkü sevginin tam olarak tarifi budur. Benlik senlik davası bitmiştir. Aşık maşukuyla özdeşleşmiştir. Sen ben kavgası yoktur. Zaten varsa aşk da yoktur. Aşk olmayınca da meşk yoktur.
Hz. Mevlana şöyle der;
Leyla değilim dost,
Lakin çağırırsan çöllere gelirim
Toplarım özümü yalın halde gelirim
Kapıyı çaldığımda kim o dersen,
Ben olmam kapında sen olur gelirim
Sen gel de yeter ki, yola yük olmam
Yol olur gelirim.
Çünkü aşk dediğimiz şey tek kişilik bir odaya benzer. Oraya iki kişi sığmaz. Ancak tek olunarak yani ben sen olunarak girilir.
Şemsettin ÖZKAN
20.05.2025 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-suskunduvar.com