(Toplumsal İlişkiler 1752)
اَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلٰى مَٓا اٰتٰيهُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖۚ فَقَدْ اٰتَيْنَٓا اٰلَ اِبْرٰهٖيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَاٰتَيْنَاهُمْ مُلْكاً عَظٖيماً
“Yoksa onlar, Allah’ın Kendi fazlından insanlara verdiklerini mi kıskanıyorlar? (Oysa Allah’ın her takdiri ve taksimi hikmetli ve adaletlidir.) Doğrusu Biz, İbrahim ailesine Kitabı ve hikmeti verdik; onlara büyük bir mülk (servet ve devlet) de bahşettik.” (Nisa/54)
Aslında Dostoyevski; “en karaktersiz insanlar, yakınındaki kişilerin, başarısızlıklarından mutlu olan insanlardır” derken olayın vehametini gözler önüne serer. Dost kazığının insanlardaki yansımasını en karaktersiz, en şerefsiz tanımlamasıyla bizleri bu konuda derin derin düşünmeye davet eder ve dikkatli olmamızı salık verir.
Gerçekten de insan şoke olmaz mı en yakınındakinin başarısızlığına sevinmesine? Yıkılır adeta. Sözleri Ümit Yaşar Oğuzcan’a, bestesi Kamuran Yarkın’a ait Muhayyer Kürdi Makamındaki eserde dosta yakışmayan hareketler işleniyor. Türk Sanat Müziği eseri olan bu güzel şarkıyı hemen hemen icra etmeyen, yorumlamayan sanatçımız yok gibidir:
Sanırdım gündüzdü onlarla gecem
İçimde ümitti dost bildiklerim.
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem
Bırakıp da gitti dost bildiklerim.
Hepsi varken baharımda, yazımda;
Kışın bir burukluk kaldı ağzımda,
Seneler senesi oysa gözümde
Cihana eşitti dost bildiklerim.
Nerede o sözlere kandığım günler?
Her gülen yüzü dost sandığım günler;
Acıdan kahrolup yandığım günler
Ta canıma yetti dost bildiklerim.
Meydana çıkalı asıl çehreler
Aydınlanmaz oldu artık geceler
Yalanlar tükendi, indi maskeler
Birer birer bitti dost bildiklerim.
Korkar oldum bana “dostum” diyenden
Yoksa yok olandan,varsa yiyenden
Ne onlardan eser kaldı ne benden
Beni benden etti dost bildiklerim.
Düşmanı anladık bizim aleyhimize çalışıyor. Ya dostun düşmanlığına ne demeli? Tabiri caizse bizi sırtımızdan vurması içimizi yakıyor.
Hz. Mevlana der ki; “ey gönül! Bir sürü dostlarının yanında, elbette düşmanların da olacak… Ama imtihan ya bu, onca düşmanın varken, seni dostun vuracak.” Anlayacağınız Hz. Pir, bir sınav olarak değerlendiriyor dostun insanı sırttan vurmasını. Bu gerçekten araştırılmaya değer bir konu. Lakin ortada bir karakter yoksunluğu olduğu bir gerçek. Hem yakın durur gibi yapacaksın dostuna, bir de üstüne başarısızlığını isteyeceksin. Sen dostsun öyle mi? Hadi ordan.
Şemsettin ÖZKAN
13.04.2025 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-suskunduvar.com