YÜREĞİMDEN ASAR BENİ GECELER

Kopkoyu derin bir sükût,
 Gece öylece uzanıverdi.
 Dertler girift ve zifiri karanlık, 
 Suya düşen gölgeler uzadı.
 Şairin yüreğinde, 
 Geceden asılan şiirler kaldı.
 Öyle sessizdi ki,
 İçinde kıyametler kopardı. 

 Yüreğimden asar beni geceler,    
 Özlemlerim bilmem nerde saklanır? 
 Gizlice görünmek için,
 Çok bekler geceleri rüyalarım. 
 En gizli kuytularında ömrümün
 Herkesten gizlediğim 
 Hayatı anlamlandıran 
 Bir sevdiğim vardır.
 Geceden yüreğimde 
 Asılı kalan
 Uzayıp giden mısralar vardır. 
 Gözyaşlarıma inat 
 Yüreğimden taşan seller vardır. 

Corana günlerinde kadınlar;
 Taş heykeller gibi ve soluk benizli, 
 Erkekler yine sabırsız ve hemen gidici, 
 İnsanları telef eden virüsler vardı.
 Nerde at soluklu, güneş renkli sevgililer?
 Gece ırmağında aşk suları alçaldı da alçaldı.
 Nasıl bir şey bu Allah’ım?
 Baharı beklerken yüreklerimize hüzün düştü
 Mabetlere, sokaklara ıssızlık düştü    
 Sararıp solan maskelerin ardından
 Toprağa taze bedenler düştü.    

Şemsettin ÖZKAN

(05.04.2020 /KONYA)