(Toplumsal İlişkiler 534)
قُلْ لَنْ يُصٖيبَنَٓا اِلَّا مَا كَتَبَ اللّٰهُ لَنَاۚ هُوَ مَوْلٰينَاۚ وَعَلَى اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
“Ey şanlı Elçi! Bu münâfıklara de ki: “Bizim başımıza, Allah’ın bizim için yazdığından başka hiçbir şey gelmeyecektir. O’nun uygun görüp yazdıklarının ise, başımız gözümüz üzerinde yeri var! Zira bizim gerçek dostumuz, sahibimiz ve efendimiz yalnızca
O’dur. O hâlde inananlar, yalnızca Allah’a dayanıp güvensinler.” (Tevbe/51)
Merhum üstat Ahmet Sezai Karakoç’un dillere destan çok uzun, akıcı, coşkulu bir o kadar da harika “Sürgün Ülkeden Başkentler Başkentine”adlı bir şiiri vardır ki burada o şiirinden sadece bir bölüm sunacağım:
……………………………………..
Sevgili
En
sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Ülkendeki
kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar
vardır
Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
Yoktan
da vardan da ötede bir Var vardır
Hep suç bende değil beni
yakıp yıkan bir nazar vardır
O şarkıya özenip söylenecek
mısralar vardır
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader
vardır
Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır
Gün
batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır
Yanmışsam
külümden yapılan bir hisar vardır
Yenilgi yenilgi büyüyen
bir zafer vardır
Sırların sırrına ermek için sende anahtar
vardır
Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar
vardır
Senden ümit kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar
vardır
Sevgili
En
sevgili
Ey sevgili
…………………………………………………….
Şiir 1971-1972 yılında yazılmıştı. O yıllarda 12 mart muhtırası yayınlanmıştı. Üstüne üstlük çok sevdiği İstanbul’dan Ankara’ya gelişinde İslam’ın Dirilişi adlı kitabından ötürü hüküm giymişti. İşte bu duygu ve düşüncelerle çok sevdiği başkentler başkenti İstanbul için yazmıştı. Bazılarının sandığı gibi şiirde “sevgili/ en sevgili/ ey sevgili” kelimelerinin sıkça tekrarlanmasından ötürü sanılanın tam zıddına naat olarak yazmadığını söylüyordu Sezai Karakoç.
Allah kentinin işçisi olduğunu söyleyen şair şiirin sonlarında “Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır” dizesinde “Var” kelimesinin büyük harfle yazılması tesadüf değildir. Var Allah demektir. Şair artık dünya sürgününden Allah’a kavuşur. Allah kentinin işçisi olanı elbette zorluklar kuşatacaktır. Şair Allah yolunun yolcusu olduğundan o yolda yanmış kavrulmuş olmasından ötürü “Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır” demektedir. Bu yüzden hüküm giymiş giymemiş, işinden çıkmış çıkmamış çok önemli değildir. Çünkü şairin Allah kentinin işçisi olmaktan ötürü boynu kıldan incedir. Bu yüzden üzerinde bir nazar olması da doğaldır.
ŞemsettinÖZKAN 03.12.2021 DOĞANŞEHİR KAYNAKLAR 1-kuran.diyanet.gov.tr 2-kuranmeali.com 3-antoloji.com