(Toplumsal İlişkiler 409)
اِنَّ الَّذٖينَ قَالُوا رَبُّنَا اللّٰهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَـتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلٰٓئِكَةُ اَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَاَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتٖي كُنْتُمْ تُوعَدُون
“Şüphesiz: “Bizim Rabbimiz Allah’tır” deyip sonra dosdoğru bir istikamet tutturanlar(a gelince)
; işte onların üzerine (hayatları boyunca ve ölüm anında teselli ve teskin edici)
melekler inecek ve: “Korkmayın ve hüzne kapılmayın, size va’ad olunan cennetle müjdelenip sevinin” diyeceklerdir.” (Fussilet/30)
Hz. Mevlana; “ben sadece seni yazdım, herkes şiir zannetti,” der. Emin Ali’nin “Seni Yazmak” yazısı gerçekten müthiş olmuş. Noktasına virgülüne dokunmadan bu yazıyla sizleri başbaşa bırakıyorum. Son dönemlerde böyle güzel bir anlatım görmedim. Harika olmuş:
“Sevmek
yürek işidir,şiir de öyle…
Bir
tek şiirle seni yazmak,seni anlatmaya çalışmak,gök yüzünde
kanatsız uçmak gibidir…
Seni
yazmaya çalıştıkça şiir yazmayı ve kendimi şiirle anlatmayı
öğrendim.Yazdıkça daha çok sevdim,sevdikçe daha çok
yazdım…
Seni
yazmak,
Bütün
sesli ve sessiz harfleri yan yana dizmekten çok öte,gecenin
herhangi bir saatinde uyanıp,mısra mısra,satır satır seni yazmak
oldu,
kendimi
bile sende unutarak…
Bir
şiirle anlatmaya çalıştığım seni,bir şiir kitabına
sığdıramadım.Şimdi kitabın ikinci cildini yazıyorum…
Seni
yazmak kolay değil,biliyorum ama yazmadan edemiyorum…
Seni
yazmak,gökten yıldız toplamak gibi,veya sözcüklerden koca bir
evren yaratmak…
Aşkla
buluşma anını seninle yaşamak,
seni
yazmak,bütün doğrularda sonsuza dek seni yaşamak, seninle
olmak
ve sen de var olmak…
Oy
hayat dedim,son şiirimde! !
Seni
ben mi yaşadım? yoksa beni sen mı yazdın, yarattın bu aşk da
neydi böyle..?
Yazdığım
şiirler, dilden dile çevirildi, bazıları bestelendi, notalara
döküldü, divanlarda anlatıldı, sazlar çalındı, şarkılar
söylendi, başka başka diyarların aşklarına konu oldu.Şimdi
bütün dillerde, seni seviyor,seni okuyor,seni özlüyorum…
Aşk
adına yazılan bütün şiirlerde, bestelenmiş bütün şarkılarda,
yazılmış ve yazılacak bütün ünlü ve ünsüz sözcüklerle
seni yazmak, seni anlatmak, bütün zamanlarda, kıyamete
kadar…
Kimi
aşk’ı şımarıklık sandı,kimi uğrunda
Canını
feda etti.Kiminin MANSUR gibi derisi yüzüldü,kimileri imparatorluk
kurdu…
Kimi
aşkını sessizce içinde yaşadı,kimi
Deli-divane
oldu, kimi insan ırkının en degerli
varlığı
olan aşkı taklit etmeye çalıştı,kimi de aşkın hakikatını
yaşadı,kitabını yazdı…
Kimi
kendi yokluğunda,yoksulluğunda bahtsız bir ülke de doğdu,
kimileri uçsuz-bucaksız ülkeler kurdu, bütün sevdaları
bir
bir katlederek…
Kimi
şansıyla doğdu,her şeyi hazır önünde buldu,
kimileri
de kendi şansını kendi yarattı ve yolunda yürüdü…
Kimi
saraylar yaptı,ordular kurdu,zulüm etti,katliamlar yaptı,
oyun
içinde oyun yaptı,tuzaklar kurdu, entrikalar üretti lakin
hep
korktu,korktukça
daha çok yalan söyledi,yalana battıkça daha
çok
kirlendi,kirlendikçe
savruldu,çok konuştu,bağırdı,çağırdı ve kendi
dışındaki
her şeyi ve herkesi susturmaya çalıştı,İllahi sesi
bile…
Unuttuğu,belki
de gücü yetmediği bir tek şey, aşkın gücüydü…
Sahi
aşkı yasaklar mı doğurmuştu..? Kimsenin güç getiremediği,bütün
kainatın baş edemediği,hiç bir zalimin ulaşamadığı hayattaki
tek gerçeğe..?
Seni
yazmak,ciltler dolusu şiir kitapları yazmak oldu,şimdi…
Kitaplar
bir bir şehirlere dağıtıldı,sonra ülke ülke yayıldı,
kimi
okudu,kimi dinledi,bazıları okuduğunu anladı,sevindi,üzüldü,
kimi
okuyunca sevdaya kapıldı,düşlerine sarıldı,dünyasına
kapandı,kendini unuttu.kimileri de içindeki aşk’la
buluştu,kendini
tanıdı,soru
sordu ve anlamaya çalıştı,yollara düştü…
Seni
yazmak öyle bişi işte.Seni sevmek,aşktan
şehirler,düşten
evrenler,sözle
destanlar yazmayı öğrenmek oldu…
Seni
yazmak,gökten zembille inip,başka gezegenlerde hayat
aramak
gibi.Veya,eski bir lisan’a yeni bir alfabe icat etmek gibi…
Belki
de,su’yu kar şeklinde tutmak gibidir seni yazmak?
Seni
ÜÇ harfle anlatmak,imkansızı başarmak gibi…
Bir
tek
şiirle
seni yazmak,bütün icatlarda var olmak hali, bütün bir yaşamın,en
gizemli sırrı,aşkla…
Yazdıkça
anladım, kitaplar seni yazmadı,bütün olmayanı,yazıyı dahi
var
etmek gibi,bütün kitapları da sen var ettin…Aşkına yenilen
bütün
kainat
eşrafına,erbabına,erkeğine,kadınına,
armağan
ederek aşkı…”
Rabbim bu aciz kulun da sadece ve sadece seni yazmaya çalışıyor, herkes sanat işte, edebiyat işte diyor. Hz. Pir “ben sadece seni yazdım herkes şiir zannetti” derken, yerden göğe haklı değil mi değerli dostlar ne dersiniz?
Şemsettin ÖZKAN
17.07.2021 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-antoloji.com