(Toplumsal ilişkiler 1799)
وَاِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبٖيلِ وَيَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ
“Gerçekten bunlar (şeytanlaşmış insanlar), onları (kandırıp saptırdıkları insanları, Hakk) yoldan alıkoyup (bâtılın ve barbarlığın peşine takmaktadırlar). Bunlara (aldananlar) ise, (hâlâ) kendilerinin, gerçekten hidayete erdiklerini (en doğru ve hayırlı yönde yürüdüklerini) sanmaktadırlar.” (Zuhruf/37)
Yukarıda söz konusu ettiğimiz ayetin bir öncesinde şöyle buyrulur: “(Artık) Her kim Rahman’ın Zikrini (Kur’an-ı Kerim’i) görmezden gelir, (hükümlerinden ve haberlerinden yüz çevirip başka şeylere) yönelirse, Biz, (insan suretli bilgiç sanılan) bir şeytanı ona musallat kılarız, (üzerine kabuk gibi sardırıp bağlatırız ve onun kötü emellerine kendisini uşak yaparız.) Artık bu (şeytan), onun yakını (yoldaşı ve kaptanı)dır.
Aldanışlar ya da bir başka ifadeyle kandırılışlar, ters köşeye yatırılışlar ne kötüdür. Kötülüğün ta kendisidir bu kanışlar. Kötülükteki aşağı doğru gidişatta pek hızlıdır. Ancak en trajik sonuç; kötülüğün kurbanlarını iyiliğin peşinde olduklarına inanmaya ikna etmesidir. Kötülüğün kendileri için iyi olduğunu düşünürler. Çamurun derinliklerine ve daha da derinlerine inerler ve giderek daha da duyarsızlaşırlar böylelikle. Zuhruf suresinin 37. ayetinde şöyle buyurulduğu gibi; “şeytanlar onları doğru yoldan saptırır, ama onlar kendilerini hâlâ doğru yolda sanırlar.”
Diğer ayetlerde bu aldanaların pürmelali ortaya dökülür:
38. ayet: “Sonunda o (şeytanlara ve şarlatanlara aldanan kişi, ahirette) Bize geldiği zaman (kendilerini kandırıp kullananlara): “Keşke benimle senin aranda iki Doğu (Doğu ile Batı) uzaklığı olsaydı. Meğer ne kötü yakın-dost(muşsun sen)” deyip (suçlayacak ve pişmanlık duyacaklardır).”
39.ayet: “Cenab-ı Hakk onlara: Bu söylenmeleriniz) Bugün size kesin olarak bir yarar sağlamayacaktır. Çünkü (bile bile) zulme saptınız (şeytani odakların peşine takıldınız). Şüphesiz (artık) azapta da ortaksınız!”
Bu hayatta insanın yanlışta ısrar etmesinden daha kötü ne olabilir ki? Nefsinin kurbanı olmak, insanın kendi şeytanının oyuncağı olması onu hata yapmaya zorlamaktan başka bir şey değildir.
En kötüsü de insanların ehveni şer, yani kötünün iyisiyle aldatılmaya çalışılmasıdır yahut buna ikna edilmesidir. Bir şey ya kötüdür, ya da iyidir. Kötünün taassubla, tercih ettirilmeye çalışılmasından daha kötü ne olabilir ki?
Şemsettin ÖZKAN
30.05.2025 GÜZELYALI
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com