(Toplumsal İlişkiler 1482)
اَلَّذٖي لَهُ مُلْكُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرٖيكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدٖيراً
“O Allah ki, göklerin ve yerin hükümranlığı O’na aittir; asla bir çocuk edinmemiştir; kudret ve egemenliğinde herhangi bir eşi ve ortağı yoktur; her şeyi yaratan ve evrene yerleştirdiği yasalar çerçevesinde, her şeyi mükemmel bir ölçü ve dengeye göre düzenleyen O’dur!” (Furkan/2)
Hayatı dengede yaratan Allah’tır. Her şey ölçülüp, güzelce tertip edilmiştir. Bu yüzden bir karmaşa, ahenksizlik bulamazsınız. Öylesine muazzam bir denge.
Hz. Mevlana’nın; “hayat tutunmakla, bırakmanın arasındaki dengedir” sözü, ister istemez bizim hafızamızda, gerilmiş bir ipin üstünde, elinde uzunca bir çubukla, denge sağlayarak yürüyen cambazı çağrıştırmaktadır. Cambazın elindeki çubuğu düşürmesi, belki de hayatının sonlanmasıdır. Herşey bir bakıma elindeki uzun çubuğu tutmakla, bırakmak arasındaki dengeyi kurmak, ya da kuramamak, arasındaki dengede gizlidir.
Hayat, bir bakıma bisiklet sürmeye de benzer. Dengede durabilmek için, sürekli pedallere basmak gerekir. Pedaller de cambazın elindeki çubuk gibidir. Bisikletin hareket halinde olması hayata tutunmayı, pedallere basmamak da bırakmayı temsil eder. İşte bu ikisi arasındaki ince ayrıntıdır denge ya da hayat.
Şemsettin ÖZKAN
17.07.2024 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com