(Toplumsal İlişkiler 1677)
اَللّٰهُ الَّذٖي خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَشَيْبَةً يَخْلُقُ مَا يَشَٓاءُ وَهُوَ الْعَلٖيمُ الْقَدٖيرُ
“Allah sizi bir zayıflıktan (meni, cenin ve emzirme dönemlerindeki aciz ve çaresiz durumlardan) yarattı. Sonra (bu) zaafın ardından sizde bir kuvvet kıldı (insana güç ve yetenek kazandırdı); sonra bu kuvvetin (ergenlik, gençlik ve yetişkinlikteki dinçliğin) ardından da (yine) bir zayıflık ve yaşlılık (dönemine) ulaştırdı. (Allah) Dilediğini yaratır. O (sonsuz) İlim ve Kudret sahibi olandır.” (Rum/54)
Geçenlerde Facebook’ta gezinirken, bir eski arkadaş, “Gün Gelir” adlı bir uzun şiir paylaşmıştı. “Şiir, güzel lakin kime ait” diye yorum yaptığımda o arkadaş sadece benim yorumuma beğeni yapmış, ama kime ait olduğunu yine söylememiş. Kısa bir araştırma neticesinde, Nilgün Bodur adlı bir kişiye ait olduğuna kanaat getirdim. Ama yine de tam emin değilim.
Baharın bitip kış olması, günün bitip gece olması, sözün bitip sükut olması, zenginlerde meteliğin, güzellerde cemalin, güçlülerde kuvvetin kalmaz oluşu, hayallerin kaybolması ve
ümitlerin yok olması dizeleri doğrusu kötü yönde bir değişim oluşu insan için hiç de güzel olmadığı şiirde çok güzel anlatılmaktadır. Fazla lafa hacet yok! Geliniz bu güzel şiiri bir görelim:
Gün gelir…
İç oğlanlar padişah olur…
Hırsızlar zengin…
Metresler eş…
Serseriler adam olur…
Odundan kapı, taştan saray olur…
Gün gelir…
Kezbanlar destan…
Onları destan yapanlar mestan olur…
Gün gelir…
Hadsizlik özgüven…
Saygı yalan…
Sevgi ise dolan olur…
Gün gelir…
Çivisi çıkar dünyanın…
Konuşamayanlar hatip…
Şifa veremeyenler tabip…
Yazamayanlar katip olur…
Ama yine öyle bir gün gelir ki…
İşler ters döner
Verenler alır, gidenler uslanır, dönenler yalvarır…
Merdiveni koşarak çıkanların gün gelir ayağı takılır…
Sevgisini vermeyen gün gelir kimsesiz kalır…
Aldatan, bir gün sadakat için…
Çalan, bir gün adalet için…
Döven bir gün şefkat için yalvarır…
Piyon deyip geçme, gün gelir şah olur…
Şaha da fazla güvenme…
Gün gelir mat olur.
Gün gelir koministler kapitalist,
Mücahitler müteahhit olur…
Gün gelir, yalancılar dürüstlük,
Ahlaksızlar ahlak,
Hak yiyenler adalet,
Zalimler merhamet dersi veren hoca olur…
İnsan yaratıcısına bile nankör iken
Sana vefalı mı olur?
Oluruna bırak her şeyi bak neler neler olur…
Bahar biter kış olur.
Gün biter gece olur.
Söz biter sükut olur.
Zenginlerde metelik,
Güzellerde cemal,
Güçlülerde kuvvet kalmaz olur…
Hayaller kaybolur…
Ümitler yok olur…
Hayat bazen
Boş olur, saçma olur,
Çekilmez olur, yalan olur…
Gün gelir ki, sen bakmazken her şey hallolur…
Ve
Öyle bir gün gelir gelir ki,
Hayat biter son olur…
Gün artık gelmez olur… ALINTIDIR
Şemsettin ÖZKAN
28.01.2025 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-pixabay.com
4-facebook