(Toplumsal İlişkiler 1735)
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّٰهِ اَنْدَاداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّٰهِ وَالَّذٖينَ اٰمَنُٓوا اَشَدُّ حُباًّ لِلّٰهِ وَلَوْ يَرَى الَّذٖينَ ظَلَمُٓوا اِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ اَنَّ الْقُوَّةَ لِلّٰهِ جَمٖيعاً وَاَنَّ اللّٰهَ شَدٖيدُ الْعَذَابِ
“İnsanlar arasında Allah’ı bırakıp da O’na ortak koşanlar vardır. Onları, Allah’ı severcesine severler. Mü’minlerin Allah’a olan sevgisi daha güçlü bir sevgidir. Zulmedenler azaba uğrayacakları zaman bütün kuvvetin Allah’ın olduğunu ve Allah’ın azabının pek şiddetli olduğunu bir bilselerdi!” (Bakara/165)
Aşk… Hayatın kaynağı. Aşk nedir? Böyle bir suâle Hazret-i Mevlânâ’nın cevabı;“Aşkın ne olduğunu bilmek istiyorsan, benim gibi ol!” şeklindedir.
Çünkü aşk, anlatılınca anlaşılacak bir bilgi değil, yaşanınca kavranacak bir hakikattir. Yaşamaksa, takvâ ölçüleri içerisinde olduğu gün aşkın sırları açılmaya başlar.
Hz. Mevlana; “aşk yanmaktır yakmak değil” derken, aşkın işlevini ortaya koyar. Aşk almak değil, vermektir. Pervaneler kelebekler de mumun etrafında kanatlarını değdirerek kendilerini feda etmiyorlar mı? Aşk, aşk, aşk… Yine de aşk. Musikinin o eşsiz kuralı; “aşk olmazsa meşk olmaz. “Aşk” sevginin şiddetli hali değil mi? Bu kelime Kur’an’da geçmez. Kur’an’ın tercih ettiği kelime, “şiddetli sevgi (hubben şedid)” veya “vedud”dur.
Şunu unutmamak lazım ki, bütün sevgilerin temeli Erich Fromm’un dediği gibi Tanrı sevgisidir. Bütün sevgiler O’ndan neşet etmiştir. Yani kaynak orasıdır. Suyun başı orasıdır.
Bu yüzden Allah sevgisine uğramayan bütün sevgiler eksiktir, güdüktür ve noksandır. Bu menbadan gelmeyen veya beslenmeyen sevgiler tatsızdır, tutsuzdur ve değersizdir. Asla es geçilemeyecek derin bir deryadır.
Aşk hep vardı da, biz onu insanlarda aradık maalesef. Hz. Mevlana der ki; “Her gönül bir tek sevgiliye dönüktür aslında. Lakin kıblesi yanlıştır. Bulduğunu sandığı şey gerçekte aradığı değildir… Kimisi gül yüzlü bir güzele meftun, kimisi bir ceylan bakışlıya mecnundur. Bazısı dünyaya kanmış, bazısı mala mülke aldanmıştır. Oysa her biri aslında bir sevgili tarafından sınanmıştır.”
Hz. Mevlana’nın; “anam aşk, babam aşk, Peygamberim aşk, Allah’ım aşk… Ben bir aşk çocuğuyum, bu âleme aşkı ve sevgiyi söylemeye geldim” sözü aşk konusunu derinlemesine iyi analiz ettiğinin göstergesidir.
Şemsettin ÖZKAN
27.03.2025 KONYA
KAYNAKLAR
1-kuran.diyanet.gov.tr
2-kuranmeali.com
3-suskunduvar.com