AH ŞU BENİM BİTMEK BİLMEYEN SAKARLIĞIM YOK MU YİNE YIRTIK CEBİME KOYMUŞUM UMUDU

(Toplumsal İlişkiler 1287)

 وَاِذَٓا اَنْعَمْنَا عَلَى الْاِنْسَانِ اَعْرَضَ وَنَاٰ بِجَانِبِهٖۚ وَاِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَؤُ۫ساً
“İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirip yan çizer. Kendisine şer dokununca da umutsuzluğa düşer.” (İsra/83)

Umut hiç bitmeyen bahar mevsimiymiş, içinde kar da yağarmış, fırtınalar da koparmış. Ama çiçekler açmaya hep   devam edermiş. Hz. Mevlana’nın bize öğrettiği umut bu.

           Her sıkıntının ardından mutlaka bir güneş doğar. O güneş umut değil midir? En uzun, en acı ve sıkıntılı geceni düşün bakalım, sabah olmadı mı? Her yokuşun bir inişi olmadı mı? Her zorluktan sonra bir kolaylık olmadı mı? Niye umutsuz oluyorsun ki?  

           Ama ne yazık ki insan nedense hep Dostoyevski’nin;  “ah şu benim bitmek bilmeyen sakarlığım yok mu, yine yırtık cebime koymuşum umudu” dediği gibi, umudunu yitirir. Ayetin ifadesiyle kendisine bir kötülük dokununca insan yeise kapılır.  Ümitsizlik denizinde yüzer.

          Aristo da umudu uyanık insanların rüyası olarak görür. Denizin kokusuna inanmak gerek çünkü umutlar hep mavidir. Baharı gören çiçekleri mutlaka görecektir zira onlar umudunta kendisidir. Sabırla beklemek gerek.Güzel günler mutlaka gelecektir.

         Cahit Zarifoğlu; “umudumuz acımızdan daha büyük olmalıdır” derken yerden göğe haklıdır. Umudunu insan asla  yitirmemelidir, zira gecenin en karanlık anı şafak sökmeye yakın anıdır.

         Aslında insanın ölümü ne zaman gerçekleşir biliyor musunuz? Düşleri, umutları ve hayalleri öldüğü gün beyin ölümü de gerçekleşmiş demektir. Umut insanın belki de yıkılan son kalesidir desek doğru söylemiş oluruz. Belki, belki deyip duruyoruz, bu kelime öylesine sihirlidir ki, umuda giden yolun ilk basamağıdır. Kapatmayız sayfaları belki de bir sonraki sayfadadır umut diye. Habire bir sonraki, bir sonraki sayfa diye kitabın en son sayfasına kadar çevire çevire, okuya okuya umuda koşar adım gideriz. Hatta soluk soluğa kalırız. Okuyup bitiriveririz bir adı da umut olan hayat romanını.

       Siz siz olun sakarlık yapıp da, umudu yırtık cebinize koymayın emi. İçinizde her daim bahar çiçekleri açması dilek ve temennisiyle.

Şemsettin ÖZKAN

04.01.2024 GÜZELYALI

KAYNAKLAR

1-kuran.diyanet.gov.tr

2-kuranmeali.com

3-pixabay.com

4-suskunduvar.com

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.